مقايسه اثر عصاره آنانولي فلفل دلمه اي قرمز و ناليديكسيك اسيد بر ميكروارگانيسم هاي بيماري زا

No Title

سابقه و هدف: امروزه مقاوم شدن سويه هاي ميكروبي بيماري زا در برابر آنتي بيوتيك هاي درماني، سبب بروز نگراني جوامع بشري شده است، به همين دليل استفاده از عصاره هاي گياهي به دليل پتانسيل كنترل و درمان عفونت هاي باكتريايي مورد توجه قرار گرفته اند. فلفل دلمه اي قرمز با نام علمي (.Capsicum annum L) از راسته بادمجان ساتان، بومي مناطق گرمسيري و نيمه گرمسيري مي باشد. هدف از اين پژوهش، ارزيابي فعاليت ضدميكروبي عصاره اتانولي فلفل دلمه اي قرمز بر باكتري هاي اشرشيا كلي، سودوموناس آئروژينوزا، سالمونلا تيفي، استافيلوكوكوس اورئوس، ليستريا اينوكوا و باسيلوس سرئوس در شرايط برون تني بود. روش كار: در اين مطالعه تجربي، عصاره فلفل دلمه اي قرمز به كمك حلال اتانول استخراج شد. فعاليت ضدميكروبي عصاره با 4 روش، ديسك ديفيوژن آگار، چاهك آگار، حداقل غلظت مهار كنندگي (ماكرودايلوشن براث) و حداقل غلظت كشندگي بر سويه هاي بيماري زا تعيين شد. از ميانگين هاي به دست آمده براي آناليزهاي آماري استفاده گرديد. داده ها به كمك نسخه 26 نرم افزار SPSS و آزمون دانكن در سطح معنيداري، 5 درصد تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: بيشترين هاله عدم رشد عصاره فلفل دلمه اي قرمز به ترتيب مربوط به باكتري سودوموناس آئروژينوزا و كمترين قطر هاله عدم رشد مربوط به باكتري هاي اشرشيا كلي و استافيلوكوكوس اورئوس بود. هاله عدم رشد در باكتري هاي سالمونلا تيفي و ليستريا اينوكو در اثر عصاره اتانولي فلفل دلمه اي قرمز، نسبت به هاله عدم رشد در اثر آنتي بيوتيك ناليديكسيك اسيد بزرگتر بود. حداقل غلظت مهار كنندگي عصاره براي باكتريهاي اشرشيا كلي، سودوموناس آئروژينوزا، سالمونلا تيفي، استافيلوكوكوس اورئوس، ليستريا اينوكوا و باسيلوس سرئوس به ترتيب 400، 400، 400، 400، 200 و 400 ميلي گرم بر ميلي ليتر بود. حداقل غلظت كشندگي عصاره اتانولي فلفل دلمه اي قرمز براي تمامي باكتريها بيشتر از حداقل غلظت مهار كنندگي بود. نتيجه گيري: عصاره فلفل دلمه اي قرمز داراي فعاليت ضدميكروبي بوده و پتانسيل كاربرد در صنايع دارويي جهت كنترل عفونت هاي باكتريايي را دارد. پيشنهاد مي شود به منظور تعيين دوز مناسب عصاره، پژوهش هاي بيشتري در اين زمينه صورت گيرد.

No Abstract