تأثير درمان فراتشخيصي مبتني بركارآمدي هيجان بر كيفيت خواب و طرحواره هاي هيجاني پرستاران مضطرب

مقدمه: هيجانات همواره تاثير بسزايي در شكل گيري الگوهاي رفتاري افراد دارد. به همين علت مداخلات رفتاري مبتني بر آن خود يك روش مناسب برخورد با اختلالات روان تني مي باشد. اضطراب يك مولفه موثر در افراد مي باشد كه مي تواند به صورت بالقوه بر كيفيت خواب تاثير بگذارد. هدف اين پژوهش تعيين اثربخشي درمان مبتني بركارآمدي هيجاني بر كيفيت خواب و طرحواره هاي هيجاني پرستاران مضطرب بود. روش كار: روش مطالعه شبه آزمايشي با گروه كنترل بود كه از بين پرستاران بيمارستان‌هاي چمران و حضرت رسول (ع) شهر فردوس سال 1398، 50 پرستار داراي اضطراب به روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه 25 نفري گروه آزمايش و كنترل تقسيم شد. جلسات درماني در 8 جلسه طي دو ماه براي گروه آزمايش ارائه شد و جهت جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي اضطراب (بك و استر،1990)، طرحواره هاي هيجاني (سو و همكاران، 2019) و كيفيت خواب پيتزبورگ (1989) استفاده شد و داده‌ها با تحليل كواريانس با نرم افزارSPSS25 تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: نتايج نشان داد، درمان مبتني بر كارامدي هيجان در دوره پس آزمون در كاهش كيفيت خواب (001/0p ) و كاهش هر دو مولفه طرحواره هاي هيجاني (001/0p ) مؤثر بود و اين نتايج در دوره پس آزمون نيز پايدار بود (001/0p ). نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي اين پژوهش، درمان مبتني بركارآمدي هيجاني مي تواند به عنوان مداخله‌اي بهنگام بر افزايش كيفيت خواب و كاهش طرحواره هاي هيجاني پرستاران مضطرب موثر باشد و مي توان از اين مداخله در مراكز درماني و بهداشتي بهره برد.