نقش واسطه اي مولفه هاي شخصيت در رابطه با اضطراب، استرس، افسردگي و پايبندي به درمان در اعضاي انجمن معتادان گمنام

مقدمه: موفقيت در ترك اعتياد مستلزم تكميل فرآيند درمان است. شخصيت سوء مصرف كننده مواد يا اختلالات روانشناختي او ممكن است نقش واسطه اي در پايبندي به درمان داشته باشد. هدف اين پژوهش بررسي نقش واسطه‌اي مولفه‌هاي شخصيت در رابطه با اضطراب، استرس، افسردگي و پايبندي به درمان بود. روش كار: اين مطالعه يك پژوهش توصيفي همبستگي است كه در سال 1399-1400 در كلينيك‌هاي ترك اعتياد شهر سقز بامشاركت 131 نفر از مردان عضو انجمن معتادان گمنام انجام شد. ابزار جمع آوري اطلاعات، پرسشنامه شخصيتNEO و پرسشنامه DASS21 بود كه بصورت خود اظهاري تكميل شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون هاي كا، رگرسيون لوجستيك و ضريب همبستگي پيرسون در نرم افزار18 SPSS صورت گرفت. يافته ها : متغير افسردگي و مولفه هاي شخصيت (روان نژندي، درون گرايي، انعطاف پذيري، توافق پذيري، مسئوليت پذيري) پيش بيني كننده پايبندي به درمان در سوء مصرف كننده مواد در شرف ترك مي باشد اما در بين اين متغيرها مولفه شخصيت روان نژندي پيش گويي كننده قوي تري است ( p= 0.001, β=0.426, R2 = 0.178).همچنين مولفه هاي شخصيت و پايبندي به درمان پيش گويي كننده اضطراب هستند كه بين اين مولفه ها انعطاف پذيري پيش گويي كننده قوي تري است (p = 0.001, β = 0.313, R2 = 0.021). در نهايت مولفه هاي شخصيت و پايبندي به درمان به جز مسئوليت پذيري پيش گويي كننده استرس هستند كه بين اين مولفه ها انعطاف پذيري پيش گويي كننده قوي تري است (p = 0.001, β = 0.354, R2 = 0.041). نتيجه گيري: با توجه به تاثير صفات شخصيتي سوء مصرف كننده مواد در بروز مشكلات روانشناختي مانند افسردگي، استرس، اضطراب و نيز پايبندي به درمان آنها پيشنهاد مي گردد در آموزش و درمان به مولفه شخصيت و مشكلات روانشناختي اين افراد توجه گردد.