پروتكل تشخيصي مزاج گرم و سرد رحم در طب ايراني: يك مطالعه كيفي

هدف: رحم يكي از اعضاي مهم در بدن بانوان است كه وظيفه تصفيه خون و نگهداري جنين را به عهده دارد. شناخت مزاج رحم در طب ‌ايراني جهت پيشگيري، تشخيص و درمان بيماري‌هاي مرتبط با رحم اهميت دارد. بسياري از اختلالات ژنيكولوژيك از جمله نازايي، اليگومنوره و آمنوره، هايپرمنوره، واژينيت، سرويسيت، بي‌اختياري ادرار و درد لگن با اختلالات مزاجي رحم مرتبط‌اند، به طوري‌ كه درمان صحيح اين اختلالات وابسته به تشخيص صحيح مزاج رحم و درمان اختلالات مزاجي آن است. شاخص‌هاي مطرح‌شده براي مزاج‌هاي رحم در منابع طب ‌ايراني به صورت كيفي بوده و روش سنجش اين علائم به طور دقيق مطرح نشده ‌است. اين مطالعه به طراحي پروتكل تشخيصي استاندارد براي تعيين مزاج و سوءمزاج‌هاي رحم، جهت سهولت در امر تشخيص و درمان پرداخته است.روش ها: اين مطالعه كيفي از نوع تحليل ‌مفهوم به روش هيبريد و شامل 3 فاز تئوريك، كار در عرصه و آناليز است. در فاز تئوريك بررسي منابع طب ‌ايراني و در فاز كار در عرصه مصاحبه با بيماران و متخصصان جهت استخراج مفاهيم مرتبط با مزاج و سوءمزاج‌هاي ‌رحم انجام شد.يافته ها: پس از آناليز فاز 1 و 2 روش هيبريد، كرايترياي ماژور و مينور براي تشخيص مزاج رحم مطرح شد. سپس جلسات متعدد با حضور متخصصين طب سنتي براي طراحي پروتكل برگزار شد و پروتكل تشخيصي استاندارد براي مزاج و سوءمزاج گرم و سرد رحم ارائه شد.نتيجه گيري: پروتكل ارائه‌‌شده گامي مهم در جهت همسو كردن روش‌هاي تشخيص و درمان متخصصين طب ‌ايراني است و مي‌تواند در اهداف تحقيقاتي و درماني مورد استفاده قرار گيرد.