عنوان مقاله :
مقايسه تأثيرات دو نوع برنامه حركات اصلاحي بر قدرت عضلات ناحيه كمري دختران داراي هايپرلوردوزيز: تمرينات ويليامز و مكنزي
پديد آورندگان :
قريشي نژاد اسفرجان ، شيما دانشگاه شهيد چمران اهواز - گروه فيزيولوژي , خيرآبادي ، سجاد دانشگاه آزاد اسلامي واحد شيراز - گروه تربيت بدني , جشان زاده ، اميد دانشگاه آزاد اسلامي واحد شيراز - گروه تربيت بدني , جاويد ، مرضيه دانشگاه آزاد اسلامي واحد دهدشت - گروه تربيت بدني , فاطمي ، روح اله دانشگاه آزاد اسلامي واحد دهدشت - گروه تربيت بدني
كليدواژه :
تمرين , تنه , هايپرلوردوزيز , ويليامز , مكنزي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: يكي از شايعترين علل انحرافات تنه، تغيير انحناي ستون فقرات در قسمت كمر است. فيزيوتراپي يكي از رايجترين روشهاي درمان هايپر لوردوزيز و كمردرد است. در زمينه تمرينات اصلاحي، مقايسه يافتههاي پژوهشهاي ويليامز و مكنزي اندك و متناقض است. هدف از اين مطالعه تعيين و مقايسه تأثيرات دو نوع برنامه حركات اصلاحي بر قدرت عضلات ناحيه كمري دختران داراي هايپرلوردوزيز بود.روش بررسي: در اين مطالعه نيمه تجربي كه بهصورت ميداني در سال 1398 انجام شد، جامعه آماري شامل دانشآموزان 18ـ15 ساله غير ورزشكار دبيرستاني(370 نفر) بود كه براي ثبت نام در اين پژوهش دعوت شده بودند. ابتدا آنها براي شناسايي و تمايز افراد با افزايش قوس كمري با استفاده از روش تست نيويورك و صفحه شطرنجي مورد بررسي قرار گرفتند، بعد از آن، 120 نفر كه مبتلا به هايپرلوردوزيز بودند، دوباره با استفاده از خط كش منعطف براي اندازهگيري دقيق قوس كمري بررسي شدند و از بين آنها 30 زن با قوس كمري بيشتر از حد نرمال(هايپرلوردوتيك) وارد مطالعه و به طور تصادفي به دو گروه تمرينات ويليامز و مكنزي تقسيم شدند. پروتكل تمريني به مدت 8 هفته و 3 جلسه در هفته انجام شد. زاويه قوس كمر با استفاده از خط كش منعطف، قدرت ايزومتريك عضلات تنه و لگن با استفاده از دينامومتر ديجيتال و ميزان درد ادراك شده با استفاده از پرسشنامه درد كپك اندازهگيري شد. دادههاي تحقيق در دو مرحله پيشآزمون و پسآزمون جمعآوري شده و سپس با استفاده از آزمونهاي تي مستقل و زوجي تجزيه و تحليل شدند. يافتهها: نتايج نشان داد كه هر دو نوع تمرينات منجر به افزايش معنيداري در قدرت عضلات اكستنسور كمري، اكستنسور و فلكسور لگني و نيز قدرت عضلات شكم ميشود. همچنين تمرينات در هر دو گروه موجب كاهش معنيدار كمردرد آزمودنيها شد(0.001 p)، با اين وجود اختلاف معنيداري بين نتايج دو نوع تمرين در هيچكدام از متغييرهاي مطالعه مشاهده نشد(0.05 p). نتيجهگيري: يافتهها نشان ميدهد تجويز حركات اصلاحي ويليامز و مكنزي ميتواند منجر به بهبود معنيدار در زاويه قوس كمري و قدرت ايزومتريك عضلات تنه شود، هرچند از لحاظ تاثير، تفاوت معنيداري بين دو روش تمريني مشاهده نشد.
عنوان نشريه :
ارمغان دانش
عنوان نشريه :
ارمغان دانش