تأثير ساختمان‌هاي اطراف بزرگراه‌ها بر كارايي موانع آكوستيكي موازي T شكل: مطالعه تئوري

مقدمه: در سال‌هاي اخير، برنامه‌هاي مختلفي براي كاهش سروصدا در كشورهاي مختلف صورت گرفته كه نشان‌دهنده نگراني بيشتر جامعه براي آلودگي صوتي است. اين مطالعه، با هدف بهبود عملكرد موانع، به‌صورت موازي در دو طرف بزرگراه، با در نظر گرفتن ساختمان‌هاي اطراف بزرگراه صورت گرفته است.روش كار: در اين تحقيق روش شبيه‌سازي دو بعدي عنصر مرزي، جهت پيش‌بيني افت صدا در مانع‌ها به كار گرفته شده است. انواع مختلفي از مدل‌ها با در نظر گرفتن تأثير ساختمان و كانال‌هاي آب در اين تحقيق موردبررسي قرار گرفته است تا ميزان اثربخشي انواع مختلف مانع‌هاي موازي در شرايط واقعي در موقعيت شنونده مورد مقايسه قرار گيرد. يافته ها: كاربرد مانع مدل Y زاويه‌دار (YA) به‌صورت منفرد توانست تا dB 3.5 عملكرد مانع را نسبت به مدل T ساده مرجع (TS) بهبود بخشد. با كاربرد مانع‌ها به‌صورت زوجي، تغيير قابل‌ملاحظه‌اي در عملكرد روي مانع دوم ديده نشد. درحالي‌كه با به‌كارگيري مانع به‌صورت موازي همراه با ساختمان‌هاي مجاور، مانع مدل T دندانه‌دار (TD) در مقايسه با مانع TS به ميزان 3dB كارايي مانع را افزايش مي‌دهد. همچنين با افزايش فركانس تأثيرات منفي قابل‌توجهي در عملكرد مانع ايجاد گرديد به‌طوري‌كه ساختمان‌هاي مجاور در فاصله 8 متري مانع، حدود dB 8.34 تأثير منفي در عملكرد مانع‌هاي موازي ايجاد نمود.نتيجه گيري: به‌طوركلي، در صورت عدم لحاظ ساختمان در اين مطالعه، مانع مدل T زيگزاگ (TZ)به‌صورت زوجي داراي عملكرد بالاتري بود درحالي‌كه با قرارگيري ساختمان در مدل طراحي، مانع مدل TD به‌عنوان مانع بهينه در نظر گرفته شد؛ بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت كه انتخاب مانع ايده آل صرفاً بر اساس تعيين صدا در پشت مانع، به‌تنهايي نمي‌تواند بيانگر رفتار و خصوصيات آكوستيكي مانع در محيط واقعي باشد.