ارتباط اعتماد به ‌نفس با انگيزه آموزش فعاليت بدني: نقش واسطه‌اي سواد بدني

سواد بدني موضوعي مهم در مسير حفظ سلامت فردي و اجتماعي است. فردي داراي سواد بدني است كه روحيه و انگيزه لازم براي فعاليت‌هاي بدني را داشته باشد. هدف پژوهش حاضر بررسي ارتباط اعتماد به ‌نفس با انگيزه آموزش فعاليت بدني: نقش واسطه‌اي سواد بدني بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل معلمان تربيت‌بدني مقطع ابتدايي (معلمان عمومي و تخصصي تربيت‌بدني) استان خوزستان بود. نمونه آماري به دليل گسترده بودن در ابتدا به روش تصادفي خوشه‌اي چهار شهر اهواز، بهبهان، مسجدسليمان و دزفول (790=N) انتخاب شدند. سپس با استناد به جدول كرجسي و مورگان (258=n) نفر به‌صورت تصادفي انتخاب شدند. براي جمع آوري داده‌ها از سه پرسش‌نامه اعتماد به ‌نفس آموزش تربت بدني اسپيتل (2015)، پرسش‌نامه سواد بدني چوي و همكاران (2020) و پرسش‌نامه انگيزه آموزش فعاليت بدني اسپيتل (2015) استفاده شد. براي تجزيه ‌و تحليل داده‌ها از آزمون‌هاي همبستگي پيرسون و مدلسازي معادلات ساختاري استفاده شد. يافته‌ها نشان داد اعتماد به ‌نفس معلمان با انگيزه آنان براي آموزش تربيت‌بدني رابطه معنا داري داشت (0.434) و اعتماد به ‌نفس معلمان با سواد بدني آنان رابطه معنا داري داشت (0.591). همچنين سواد بدني معلمان با انگيزه آنان براي آموزش تربيت‌بدني رابطه معناداري داشت (0.383)، و درنهايت اعتماد به ‌نفس با انگيزه معلمان ورزش مقطع ابتدايي براي آموزش تربيت‌بدني با نقش واسطه‌اي سواد بدني رابطه معناداري داشت كه 69 درصد اثر كل اعتمادبه‌نفس معلمان بر انگيزه آموزش تربيت‌بدني از طريق غيرمستقيم توسط متغير ميانجي سواد بدني تبيين مي‌شود. با توجه به اهميت ارائه آموزش تربيت‌بدني باكيفيت در سطح دبستان و اينكه سواد بدني پايه و اساس آشنايي با مهارت‌هاي رفتاري و حركتي، آمادگي جسماني، آگاهي، دانش و درك سالم زيستن و تقويت فرصت تفريحات بدني به شمار مي رود، پيشنهاد مي‌شود از معلمان متخصص و با سطح سواد بدني بالا براي تدريس درس تربيت‌بدني در مقطع ابتدايي استفاده شود