مزيت نسبي بخش هاي اقتصادي نواحي نفت خيز با استفاده از جدول داده ستانده منطقه اي: مطالعه موردي ناحيه غرب كارون

در سال هاي اخير يك چالش مهم در توسعه نواحي نفت خيز با توجه به فعاليت صنعت نفت در اين نواحي و انتظار مردم ناحيه از آن در اشتغال زايي و ايجاد درآمد، و نيز آثار متقابل بخش هاي اقتصادي و بخش نفت وجود داشته است. شناخت بخش هاي مهم اقتصادي در ناحيه هاي نفت خيز و تعيين اولويت ها در سرمايه گذاري، اهداف توسعه اقتصادي هر ناحيه را بهتر پيش مي برد. بنابراين، در اين مطالعه با استفاده از اطلاعات جدول داده ستانده منطقه اي، فعاليت هاي داراي اولويت در ناحيه نفتي غرب كارون بر اساس شاخص هاي تحليل داده ستانده و مزيت نسبي مشخص شده و راهكارهاي توسعه اقتصادي ناحيه مطالعاتي بيان مي شود. بر اساس نتايج بدست آمده بخش كشاورزي و صنعت بخش هاي پيشرو هستند، كه بيشترين پيوند پسين و پيشين را با ساير بخش هاي اقتصادي دارند. در حالي كه بر اساس شاخص مزيت نسبي بخش كشاورزي، برخي زيرمجموعه هاي بخش خدمات شامل خدمات هتل و رستوران، و خدمات اداره عمومي داراي مزيت نسبي هستند. با توجه به اينكه بخش خصوصي بيشتر به فعاليت هاي زودبازده متمركز است، حوزه فعاليت آن بيشتر به فعاليت هاي كشاورزي و خدماتي هدايت مي شود. بنابراين، در كوتاه مدت مي توان با تكميل زيرساخت‌هاي كشاورزي و توسعه صنايع تبديلي مرتبط با آن، و توسعه زيرساخت هاي مرتبط با خدمات عمومي و اجتماعي مزيت هاي اقتصادي ناحيه را حفظ نمود و توسعه اقتصادي و اشتغال را افزايش داد. همچنين، در بلندمدت كه امكان سرمايه گذاري وجود دارد بخش صنعت مي تواند به عنوان بخش مهم در توسعه اقتصادي ناحيه مدنظر قرار گيرد.