ماركر و سايتوكاين هاي سلول T سمي در ويروس پاپيلوماي انساني نوع 16

زمينه و هدف: سرطان دهانه‌ي رحم چهارمين علت اصلي مرگ و مير در ميان زنان بوده و سالانه حدود نيم ميليون مورد جديد در كشور هاي توسعه يافته شناسايي مي‌شود. بر اساس بررسي‌هاي انكلوژيك، HPV به دو دسته‌ي پر خطر (high risk) و كم خطر (low risk) طبقه بندي شده و بيشتر موارد ابتلا مرتبط به نوع پرخطر ويروس پاپيلوماي انساني هستند. پاپيلوماي نوع 16 و نوع 18 از انواع پرخطر در اين سرطان به شمار مي‌روند. پاپيلوما ويروس انساني، گروه كوچكي از ويروس‌هاي بدون پوشش با DNA دو رشته اي هستند كه جزو خانواده پاپيلوما ويريده (papilloma viridae) مي‌باشند. روش بررسي: در اين مطالعه‌ي مروري بيش از 200 مقاله‌ي مرتبط با ويروس پاپيلوماي انساني و عملكرد سيستم ايمني در برابر اين ويروس از پايگاه‌هاي Google Scholar، Scopus و Pubmed از سال 2015 تا 2020 بررسي گرديد كه در نهايت از ميان آن‌ها 34 مقاله در رابطه با ماركرها و سايتوكاين ها درسرطان دهانه رحم، انتخاب شدند. يافته ها: يكي از اين روش‌هاي Invitro در شناسايي ماركرها، استفاده از وكتور براي آلوده‌سازي سلول‌هاي دندريتيك جهت ارايه آنتي‌ژن، افزايش بيان ماركرها و بلوغ سلول T بكر (Native T cell) مي‌باشد كه منجر به شناسايي انواعي از ماركرها و سايتوكاين‌هايي مانند PD ،PDL ،CD ،MHC ،FASL ،IFN ،IL ،TLR در ارتباط با سرطان دهانه‌ي رحم شده است. نتيجه‌گيري: پيشگيري از سرطان رحم مي‌تواند بار اقتصادي و همچنين بار اجتماعي ناشي از ابتلا به اين بيماري را در جامعه كاهش دهد. از سايتوكاين‌هاي مهم و اصلي بيان شده در هنگام مواجهه با HPV مي‌توان به 6IL و 8IL اشاره كرد. چندين اپي توپ آگونيست با قدرت اتصالي بهبود يافته به آلل آنتي ژن لكوسيت انساني (HLAA2) A2 كلاس I براي تقويت پاسخ‌هاي لنفوسيت T سيتوتوكسيك و استفاده در ساخت واكسن‌هاي موثر عليه HPV توصيف شده است؛ زيرا از قبل مشخص شده بود كه اپيتوپ‌هاي مختلف از 16 HPV مانند E6 و E7، قادر به برانگيختن پاسخ‌هاي لنفوسيت T سيتوتوكسيك (CTL) انساني از طريق اتصال به HLAA2 هستند.