واكاوي معناشناختي منشاء قدرت سياسي در پرتو جهان‌بيني قرآني

در قلمرو دانش سياسي يكي از سرفصل‎هاي مهم بحث قدرت سياسي است. در اين قلمرو مسائل مختلفي نظير  مباني، منابع، كاركرد و اهدافِ قدرت سياسي مورد واكاوي قرار مي‌گيرد. پاسخ به اين مسئله نيازمند تبيين بنيادي‌ترين بحث، يعني منشا قدرت سياسي است. در اين پژوهش به منظور حل اين مسئله، اين پرسش در كانون بررسي قرار مي گيرد كه بازخواني مفاهيم مرتبط با قدرت سياسي، چگونه مي تواند ما را به كشف منشاء قدرت سياسي از منظر قران رهنمون شود؟ به نظر مي‌رسد خوانش معناشناسانه از مفاهيم مرتبط با قدرت سياسي نظير خالقيت، مالكيت، ولايت و هدايت مي‌تواند در ارتباط با جهان بيني توحيدي، منشاء قدرت سياسي را نمايان سازد. برآيند اين واكاوي ـ برخلاف ديدگاه رايج در جهان امروز كه منشاء قدرت را توافق و قرارداد اجتماعي مي پندارد ـ منشا قدرت سياسي را امري ناشي از اراده الهي مي‎داند. به منظور تبيين اين فرضيه تلاش مي‌شود صورتبندي مفهوم قدرت سياسي از منظر قرآن تبيين شده و نوع ارتباط بين مهمترين شاخص‌هاي دخيل در يك شبكه معنايي منسجم تحليل شود. اين امر نيازمند شناسايي مفاهيم كليدي مرتبط با قدرت سياسي و كشف ميدان معنايي آن از طريق تحليل محتوا مي‌باشد. اين بررسي نشان مي‌دهد كه في‌مابين سياست و دين پيوند نزديكي برقرار است و مفهوم قدرت در شيوه‌ي تفكر قرآني با توجه به جايگاه انسان در جهان و رابطه‌ي انسان و خدا معنا مي‌يابد. ترسيم اين نوع رابطه به منابع، كاركرد و اهداف قدرت معنا مي‌بخشد.