نظام سياسي عادلانه از ديدگاه ارسطو

فضيلت عدالت از مفاهيمي است كه در انديشه هاي ارسطو كاربرد فراواني داشته و در حوزه هاي گوناگون از جمله سياست به كار رفته است. مسأله اصلي او در آنجا، استحقاق و شايستگي جهت حكومت و تقسيم مناصب نظام هاي سياسي و بطور كلي شيوه عادلانه حكومت است. او بدين منظور در كتاب سوم سياست ابتدا به بررسي و نقد دعاوي نظام هاي سياسي موجود دراين خصوص پرداخته و ادعا مي كند با توجه به هدف ايجاد جامعه كه برآوردن منافع مشترك و رساندن شهروندان به شكوفندگي (اودايمونيا) است هيچكدام از اين دعاوي به طور مطلق درست نيستند و بايد مورد اصلاح واقع شوند. سپس به ترسيم نظام سياسي مطلوب خود مي پردازد كه شامل نظامي است كه شهروندان بتوانند در آن به تناوب فرمانروا و فرمانبردار گردند. ما در اين مقاله به بررسي و تحليل ديدگاه ارسطو در اين زمينه پرداخته و بيان خواهيم نمود كه ديدگاه او مي تواند راه حلي براي تعديل افراط گرايي در زمينه عدالت سياسي و يافتن نظامي كم عيبتر در اين زمينه باشد.