عنوان مقاله :
اثربخشي استفاده از سامانه هوشمند تعليق وزن ديناميك بر توانايي عملكردي كودكان مبتلا به فلج مغزي و ديگر بيماري هاي دستگاه عصبي
پديد آورندگان :
لطفي ، رضا دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده مهندسي - گروه مهندسي برق , برمكي ، حسن شركت دانش بنيان پيام آوران هنر و فناوري شرق , لطفي ، محمد شركت دانش بنيان پيام آوران هنر و فناوري شرق , كبروي ، حميد رضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد مشهد - مركز تحقيقات مهندسي پزشكي , شادمان ، عليرضا دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده مهندسي - گروه مهندسي صنايع , زينل زاده ، افسانه دانشگاه علوم پزشكي - دانشكده علوم پيراپزشكي - گروه فيزيوتراپي
كليدواژه :
سامانه هوشمند تعليق وزن ديناميك , تعادل , راه رفتن , توانايي عملكردي , فلج مغزي , بيماري هاي نورولوژي
چكيده فارسي :
هدف:راه رفتن يكي از پايه اي ترين نياز هاي زندگي روزمره ي كودك است. حذف راه رفتن از زندگي كودك منجر به بروز عوارض مختلفي مي شود. بنابراين، همواره در فرآيند توانبخشي كودكان مبتلا به فلج مغزي، فاز راه اندازي و راه رفتن از اهميت ويژه اي برخوردار است. امروزه با پيشرفت فناوري هاي موجود در زمينه ي توانبخشي، استفاده از تجهيزات جديد با تكيه بر علم روز دنيا جهت تسريع فرآيند راه رفتن، بسيار ضروري خواهد بود. هدف از انجام مطالعه ي حاضر، بررسي اثربخشي سامانه هوشمند تعليق وزن ديناميك بر بهبود توانايي عملكردي و راه رفتن در كودكان مبتلا به فلج مغزي و ساير بيماري هاي دستگاه عصبي است.روش بررسي:يازده كودكان مبتلا به فلج مغزي، تأخير رشد حركتي و ساير بيماري هاي اكتسابي يا ژنتيكي دستگاه عصبي در مطالعه شركت كردند. پيش از شروع مداخله، تست هاي عملكردي شامل پنج بار نشستن و بلندشدن بر روي صندلي، بلندشدن از حالت نشسته راه رفتن و برگشتن، تست بالا و پايين رفتن از پله ها و مقياس تعادلي برگ از شركت كنندگان گرفته شد. اين تست ها همچنين پس از پايان جلسات دهم و بيستم نيز از شركت كنندگان اخذ شد. دوره ي تمرينات، شامل 20 جلسه بود كه در 10 جلسه ي ابتدايي، تمرين هاي عمومي و در 10 جلسه ي پاياني، تمرين هاي پيشرفته انجام مي گرفت. مدت زمان هر جلسه تمرين 20 دقيقه در نظر گرفته شد. تمرين ها به وسيله ي سامانه هوشمند تعليق وزن ديناميك انجام مي گرفت. داده ها با استفاده از آزمون هاي رتبه علامت دار ويلكاكسون و آزمون Marginal Homogeneity و با نرم افزار SPSS در سطح معناداري 0/1 تحليل شد.يافته ها:نتايج نشان داد كه اختلاف معنادار در مقياس تعادلي برگ ميان ارزيابي در نوبت اول و سوم (P=0/003, m=12/364)، اول و دوم (P=0/003, m=8/636) و دوم و سوم (P=0/028, m=3/727) وجود دارد. در مورد تست هاي پنج بار نشستن و بلندشدن بر روي صندلي و بالا و پايين رفتن از پله ها اختلاف معنادار ميان ارزيابي ها در نوبت اول و سوم و اول و دوم وجود دارد اما براي تست بلندشدن از حالت نشسته راه رفتن و برگشتن، اختلاف معنادار تنها ميان ارزيابي هاي نوبت اول و سوم وجود داشت.نتيجه گيري:نتايج اين مطالعه نشان داد كه تمرين هاي انجام گرفته با سامانه هوشمند تعليق وزن ديناميك، موجب بهبود توانايي هاي عملكردي و راه رفتن در كودكان شده است.
عنوان نشريه :
علوم پيراپزشكي و توانبخشي
عنوان نشريه :
علوم پيراپزشكي و توانبخشي