اثربخشي آموزش مثبت نگري بر كاهش فرسودگي شغلي و بهبود كيفيت زندگي پرستاران

The Effectiveness of Positivity Training on Reducing Burnout and Improving the Quality of Life of Nurses

سابقه و هدف: در حيطه شغلي پديده استرس و فشار رواني بخش اجتناب‌ناپذير زندگي حرفه‌اي را تشكيل مي‌دهد. در واقع شغل پرستاري با توجه به ماهيت خود، مسائل و مشكلات خاصي را براي شاغلان خود به دنبال دارد. هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي آموزش مثبت‌نگري بر كاهش فرسودگي شغلي و بهبود كيفيت زندگي پرستاران بود. روش بررسي: روش اين تحقيق نيمه آزمايشي و از نوع پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل بود. نمونه پژوهش با استفاده از جدول و مورگان شامل 30 پرستار بيمارستان‌هاي شهرستان بابلسر بودند كه به صورت در دسترس از بين كليه پرستاران شهرستان بابلسر انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه (15 نفر گروه آزمايش و 15 نفر گروه كنترل) جايگزين شدند و براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه كيفيت زندگي و پرسشنامه فرسودگي شغلي مسلش (1981) استفاده شد. نتايج: نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه تفاوت بين ميانگين نمرات فرسودگي شغلي و كيفيت زندگي پس از كنترل متغير پيش‌آزمون در دو گروه آزمايش و كنترل در پس‌آزمون معني دار است (p<0.05). اين بدان معناست كه اثربخشي آموزش مثبت نگري سبب بهبود كيفيت زندگي و كاهش فرسودگي شغلي پرستاران مورد مطالعه شده است. نتيجه‌گيري: براساس يافته‌هاي اين پژوهش مي‌توان نتيجه گرفت كه در جريان آموزش مثبت‌نگري پرستاران مي‌آموزند كه با ايجاد حس مثبت به سختي‌هاي كاري و پرهيز از افكار منفي سطح تاب‌آوري خود را بالا برده و با بكارگيري آن به عنوان محافظي در برابر خستگي رواني و جسماني عمل ‌كنند. بنابراين مادامي كه افراد نگرش خود را نسبت به كار و محيط شغلي عوض كنند، اين عوامل باعث بهبود سلامت جسماني- رواني و كيفيت زندگي آنان خواهد ‌شد.

Background and Objective: In the workplace, the phenomenon of stress and psychological pressure is an inevitable part of professional life. In fact, the nursing profession, due to its nature, has special issues and problems for its employees. The aim of this study was to evaluate the effectiveness of positivity training on reducing burnout and improving the quality of life of nurses. Materials and Methods: The research method was quasi-experimental and pre-test and post-test with a control group. The sample was selected using Morgan’s Sampling Table and included 30 nurses of Gorgan hospitals in 2019, which were randomly selected from all nurses and randomly divided into two groups (15 experimental groups and 15 control groups). The quality of life and Maslach burnout questionnaires (1981) were used to collect data. Results: The results of the analysis of covariance showed that the difference between the mean scores of burnout and quality of life after controlling the pre-test variable in the experimental and control groups in the post-test was significant (p<0.05). This means that the effectiveness of positivity training has improved the quality of life and reduced burnout of nurses studied. Conclusions: Based on the findings of this study, it can be concluded that during positivity training, nurses learn to increase their resilience by creating a positive sense of work difficulties and avoiding negative thoughts, and by using it as a protector against mental fatigue and Act physically. Therefore, as long as people change their attitude towards work and work environment, these factors will improve their physical and mental health and quality of life.