ارزيابي قابليت اطمينان سيستم توربين بادي به روش مدل‌سازي بلوك‌دياگرام

ارزيابي قابليت اطمينان سيستم هاي انرژي تجديد پذيرگامي اساسي در بررسي امكان پذيري و توجيه پذيري پروژه هاي برق تجديدپذير مي باشد كه مي تواند اطلاعات ارزشمندي را در ارتباط با دسترس پذيري و قابليت اطمينان سيستم ها، استراتژي هاي تعميرات و نگه داري و هزينه هاي عملياتي در اختيار قرار دهد. در اين راستا، پژوهش حاضر با رويكردي آماري/ شبيه سازي به تحليل پارامترهاي قابليت اطمينان در سيستم توربين بادي مي پردازد. به اين منظور از مدل بلوك دياگرام قابليت اطمينان براي مدل سازي مسئله بهره گرفته شد كه توانمندي بالايي در تحليل سيستم هاي پيچيده و با تعداد اجزاي بالا را در عين سادگي و شفافيت داراست. مدل سازي و شبيه سازي با نرم افزار رم كامندر صورت گرفته است. شبيه سازي با در نظرگرفتن شبكه ي متوالي از زير سيستم ها و اجزاء (8 زير سيستم و 94 جزء) و لحاظ كردن توزيع هاي احتمال زمان خرابي، زمان تعمير و ساير داده هاي قابليت اطمينان براي بلوك ها  صورت پذيرفت و در انتها نتايج با به كارگيري الگوريتم مونت كارلو استخراج گرديد. مقدار ميانگين دسترس پذيري يك توربين در دوره ي 20 ساله ي عمر، بيش از 0.999 محاسبه شد. در 25 نقطه ي زماني توربين نيازمند تعميرات مي باشد و زمان ميانگين بين خرابي ها برابر 7008 ساعت محاسبه شد. زمان ميانگين بين خرابي هاي بحراني سيستم (خرابي فاجعه آميز) 77928 ساعت است.