ريزشبكه، بهترين بستر براي بهره‌وري اقتصادي و زيست‌محيطي از توليدات تجديدپذير: اجزا، مفاهيم، چالش‌ها و فرصت‌ها

در سال‌هاي اخير به دلايلي از قبيل پايان پذيري و آلايندگي سوخت‌هاي فسيلي و همچنين نياز بيشتر به مصرف برق، توجه جامعه‌ي جهاني به استفاده از انرژي‌هاي تجديدپذير بيشتر شده‌است. از طرفي، به خدمت گرفتن انرژي هاي تجديدپذير در توليد انرژي الكتريكي مستلزم فراهم آوردن زيرساخت و بستر مناسب در سيستم قدرت است. اين مسأله منجر به ظهور مفهومي به نام ريزشبكه شده است. ريزشبكه يك گروه محلّي از منابع و بارهاي الكتريكي است كه به طور معمول به صورت متصل شده و همزمان با شبكه برق متمركز سنّتي عمل مي‌كند و مي تواند منابع توليد پراكنده به خصوص منابع انرژي تجديدپذير را به طور مؤثري با هم ادغام كند. با توجه به تفاوت هاي ساختاري بين ريزشبكه و سيستم‌هاي قدرت سنّتي، چالش‌هاي متعدّدي پيش روي ريزشبكه‌ها قرار دارد. در اين مقاله به بررسي مفهوم ريزشبكه، تجهيزات مورد استفاده، چالش هاي پيش رو و خلاءهاي پژوهشي پرداخته‌شده است. مرور پژوهش هاي انجام شده نشان مي دهد كه ريزشبكه ها در صورت رفع موانع فني و حل چالش هاي پيش رو مي توانند به عنوان بستري مناسب براي بهره برداري حداكثري از منابع انرژي تجديدپذير تلقي شوند و اين انتظار مي رود كه سيستم هاي قدرت در آينده از اين نوع باشند.