مدل ارتباطي هوش هيجاني و اشتياق شغلي با نقش واسطه گري كمال گرايي مثبت ومنفي در بين معلمان دبيرستانهاي شيراز

مقدمه: بر اساس پژوهش‌هاي گذشته، با وجود اين‌كه اشتياق شغلي معلمان يكي از موارد با اهميت در نظام تعليم و تربيت مي باشد، ولي در ايران كم‌تر به اين موضوع پرداخته شده است. از سوي ديگر، هوش هيجاني معلم، تأثير بسزايي در تعامل معلم با دانش آموزان و اثربخشي آموزش دارد. به همين دليل، اين پژوهش با هدف بررسي مدل ارتباطي بين هوش هيجاني و اشتياق شغلي و نقش واسطه اي كمال گرايي مثبت و منفي در بين معلمان متوسطه دوم شيراز انجام شد. روش: اين پژوهش، يك پژوهش كاربردي به روش پژوهش همبستگي است و به گونه خاص از نوع مدل يابي معادلات ساختاري مي‌باشد. در اين پژوهش، جامعه آماري، معلمان دبيرستان هاي متوسطه دوم چهار ناحيه شيراز در سال تحصيلي 99 1398 است كه از طريق روش نمونه گيري خوشه اي دو مرحله اي و با استفاده از فرمول كوكران و خطاي 5 درصد حجم تقريبي نمونه مورد نياز مشخص شد و 128 نفر زن و 103 نفر مرد به عنوان نمونه پژوهش، انتخاب شدند. براي سنجش متغيرهاي پژوهش، از پرسش‌نامه‌هاي هوش هيجاني شات (1998)، اشتياق شغلي شاوفلي (2002) و كما ل گرايي تري شورت (1995) استفاده و روايي و پايايي آن‌ها نيز بررسي شد. به منظور ارزيابي مدل‌هاي مفروض از روش معادلات ساختاري نرم افزار SPSSوAMOS استفاده گرديد. يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه كمال گرايي مثبت و منفي، هر دو نقش واسطه اي معناداري ميان هوش هيجاني و اشتياق شغلي دارند. افزايش كمال گرايي مثبت و كاهش كمال گرايي منفي، به طور غير مستقيم، باعث افزايش اثر هوش هيجاني بر اشتياق شغلي مي شود. نتيجه گيري: بر اساس مدل ذكر شده در پژوهش، با تدوين برنامه هايي به منظور افزايش مهارت هوش هيجاني معلمان، افزايش كمال گرايي مثبت و كاهش كمال گرايي منفي مي‌توان اشتياق شغلي را افزايش داد و از آنجا كه پيشرفت تحصيلي دانش آموزان با اشتياق شغلي معلمان رابطه مستقيم معنادار دارد، بنابراين، برنامه تدوين شده، موجب اثربخشي بيش‌تر معلم در كلاس درس مي گردد.