تحليل الگوهاي دگرشكلي بر اساس آرايه‌هاي رگه‎اي سيگموييدال در پهنه برشي بهلگرد

پهنه برشي بهلگرد در حاشيه شمالي كوهستان باقران، توسط گسل‎هاي جنوب بيرجند و بهلگرد فليش‎هاي ائوسن را از توالي افيوليتي كرتاسه و رسوبات كواترنري جدا مي‌كند. در ارزيابي دگرشكلي اين پهنه، از آرايه‌هاي رگه‌اي سيگموييدال به‏عنوان نشانگرهاي واتنش استفاده شده ‎است. بر پايه هندسه اين آرايه‌ها، معادلات رياضي و نمودارهاي Rθ’ فراسنج‌هاي واتنش برآورد شدند. ميانگين مقادير واتنش برشي (γ)، تغييرحجم (∆) و همگرايي در عرض پهنه (K) به‌ترتيب 45/0، 26/0 و 85/0 مي‌باشند. ترسيم بيضي‌هاي واتنش در نمودار لگاريتمي Flinn در محدوده پهن‌شدگي قرار گرفته‎اند كه گوياي عملكرد همزمان برش ساده و تراكم در منطقه است و كاهش حجم تا 30% را نشان مي‌دهند. همچنين در پهنه برشي بهلگرد مقدار °45 gt;’θ و كليواژها در جهت عمود بر بازشدگي رگه‌ها ايجاد شده‌اند كه با ويژگي‌هاي الگوي برش ساده تراكمي مطابقت دارند. فراسنج‌هاي واتنش افقي در الگوي ترافشارشي مقادير مشابهي با الگوي برش ساده تراكمي دارند. برپايه فراسنج همگرايي محاسبه شده (39/0)، پهنه برشي بهلگرد در رده پهنه‎هاي با درجه همگرايي كم قرار مي‌گيرد كه مقداركوتاه‌شدگي در آن 21% برآورد مي‎شود. روند محور ISA1 در الگوي ترافشارشي N138 است كه هم‌راستا با جهت‎گيري محور چين بوشاد مي‌باشد همچنين اين الگو در تحليل ساختارهاي كوچك مقياس در منطقه الگويي موفق است.