مقايسه اثربخشي شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي و نوروفيدبك بر ميزان و شدت علائم جسمي و تنظيم هيجاني بيماران مبتلا به سندرم روده تحريك‌پذير

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثربخشي شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي و نوروفيدبك بر ميزان و شدت علائم جسمي و تنظيم هيجاني بيماران مبتلا به سندرم روده تحريك پذير انجام شد. روش: پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون و پيگيري با گروه گواه بود. جامعه پژوهش شامل تمامي زنان مبتلا به سندرم روده تحريك‌پذير مراجعه‌كننده به كلينيك هاي فوق تحصصي گوارش شهرستان قزوين در سال 1398 بود. 45 نفر از بيماران به‌صورت در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و يك گروه گواه گمارش شدند. فرم ملاك تشخيصي رم3 و پرسشنامه تنظيم هيجاني (گروس و جان، 2003) قبل، بعد و دو ماه بعد از مداخله در مورد تمامي افراد نمونه اجرا گرديد. گروه هاي آزمايش تحت شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي و نوروفيدبك قرار گرفتند. يافته‌ها: نتايج نشان داد شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي و نوروفيدبك بر كاهش ميزان و شدت علائم جسمي و افزايش تنظيم هيجاني بيماران مبتلا به سندرم روده تحريك‌پذير مؤثر است (0.01 p). مقايسه ميانگين هاي دو گروه آزمايش نشان داد تفاوت معناداري بين اثربخشي آن‌ها بر ميزان و شدت علائم جسمي و تنظيم هيجاني بيماران وجود ندارد (0.05 p). نتيجه‌گيري: هر دو مداخله از طريق فنون خاص خود مي توانند ميزان و شدت علائم جسمي بيماران را كاهش و تنظيم هيجاني آن‌ها را افزايش دهند؛ بنابراين درمانگران مي‌توانند از اين مداخلات جهت كنترل علائم جسمي و هيجاني بيماران مبتلا به سندرم روده تحريك پذير استفاده كنند.