اثركم‌آبياري بر اجزاي عملكرد و بهره‌وري مصرف آب لوبيا چيتي با استفاده از آبياري قطره‌اي نواري در شرايط اقليمي خرم‌آباد

بررسي واكنش گياهان زراعي به كم‌آبي، با هدف افزايش بهره ‎وري مصرف آب، به‌عنوان بخشي از راه‌حل سازگاري با كم‌آبي در كشور اهميت بسيار دارد. اين پژوهش به‌منظور بررسي اثر كم‌آبياري بر عملكرد، اجزاي عملكرد و بهره‌وري مصرف آب لوبيا چيتي در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه لرستان انجام شد. تيمارهاي آزمايشي شامل چهار سطح آبياري براي گياه لوبيا چيتي به روش آبياري قطره‌اي نواري (تِيپ) و يك روش آبياري سطحي بود. سطوح تأمين آب در آبياري تيپ شامل؛ 120 درصد نياز آبي ، 100 درصد نياز آبي (شاهد، ،T100 )، دو سطح كم‌آبياري (80 و 60 درصد نياز آبي، T80 و T60) بودند. علاوه بر آن براي مقايسه عملكرد و بهره‌وري محصول در روش‌هاي آبياري تيپ و سطحي، يك تيمار براساس تأمين 100 درصد نياز آبي به روش آبياري جويي و پشته‌اي اجرا شد (S100). بيش‌ترين و كم‌ترين عملكرد توليد دانه در تيمارهاي S100 (kg/ha 3053) و T80 (kg/ha 821.7) مشاهده شد، البته گياه در تيمار T60 موفق به تشكيل دانه نشد. عملكرد دانه در سطح آبياري 100 درصد، در آبياري سطحي نسبت به آبياري تيپ، 18 درصد بيشتر بود. در صفات عملكرد بيولوژيك، شاخص برداشت، تعداد دانه در غلاف، تعداد دانه در بوته و وزن صد دانه نيز بيش‌ترين عملكردها در تيمار آبياري سطحي حاصل و كم‌آبياري موجب كاهش مقادير صفات شد. بيش‌ترين بهره‌وري آب به‌ازاي عملكرد دانه kg/m3 0.59 و به‌ازاي عملكرد بيولوژيك kg/m3 1.28 برآورد شد كه در تيمار T100 به‌دست آمد.