مطالعه آزمايشگاهي اثر نوع ماده سورفاكتانت بر پايداري و تحرك فوم با رويكرد ازدياد برداشت نفت

از جمله روش‌هاي نو ظهور در افزايش بازيافت نفت، تزريق فوم به درون مخازن نفتي است. مهمترين محدوديت در استفاده از فوم در روش‌هاي بازيافت نفت، حفظ پايداري آن در مواجه با فاز نفتي است. در اين پژوهش سعي شده است تا با ساخت بسترهاي آزمايشگاهي، عوامل موثر بر پايداري فوم و ويسكوزيته ظاهري آن بررسي گردد. پايداري توده فوم، با اندازه‌گيري تغيير ارتفاع انواع فوم درون ستون عمودي مطالعه شده است. پايداري حباب‌هاي فوم با ساخت يك سلول هل‌شاو شفاف مجهز به سنسورهاي فشار بررسي شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه نوع ماده سورفاكتانت اثر قابل توجهي در پايداري حباب‌هاي فوم دارد. در ابتدا فوم‌هاي سديم دودسيل سولفات و كوكاميدپروپيل هايدروكسي سولتين به ترتيب بيشترين پايداري را در حضور و عدم حضور نفت نشان دادند. اما با تركيب 1:1 آن‌ها، پايداري فوم به ميزان قابل ملاحظه‌اي افزايش يافت. نتايج مطالعات اثبات مي‌كند فوم با بافت ريزتر، ويسكوزيته ظاهري بالاتري دارد. همچنين كيفيت فوم به‌طور مستقيم، و نرخ جريان فوم به‌طور معكوس بر ويسكوزيته ظاهري فوم تأثير مي‌گذارد؛ اما با افزايش نرخ جريان، وابستگي ويسكوزيته ظاهري به كيفيت فوم به شدت كاهش مي‌يابد.