شيوع پوسيدگي دندان و عوامل مرتبط با آن در كودكان 7 و 8 ساله: يك مطالعه مقطعي

زمينه و هدف: مطالعه حاضر با هدف تعيين شيوع پوسيدگي دندان در كودكان 7 و 8 سال و عوامل مرتبط با آن انجام شده است. مواد و روش ها: اين مطالعه مقطعي تحليلي روي 2229 دانش آموز مقطع ابتدائي سنين 7 و 8 سال و به روش سرشماري انجام شده است. جهت جمع آوري اطلاعات از چك ليست محقق ساخته رواي و پايا استفاده گرديد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 و با استفاده از آزمون هاي تي تست، آناليز واريانس، كاي اسكوئر و رگرسيون لجستيك انجام گرديد. يافته ها: ميانگين (انحراف معيار) شاخص پوسيدگي دندان هاي شيري (DMFT) كل دانش آموزان برابر 3/65(2/98) بود. ميانگين(انحراف معيار) DMFT در گروه سني 7 و 8 سال به ترتيب برابر 3/95(3/23) و 3/65(2/93) بود كه بين گروه هاي سني از نظر اين شاخص اختلاف معني داري وجود نداشت ولي اين ميزان در گروه سني 7 سال بيشتر بود (0/05 p). همچنين ميزان DMFT در پسران به طور معني داري بالاتر از دختران بود(0/05 p). ميزان شيوع پوسيدگي دندان هاي شيري در كل دانش آموزان، گروه سني 7 و 8 سال به ترتيب 82 درصد، 83/22 درصد و 81/33 درصد بود. همچنين شيوع پوسيدگي دندان هاي شيري در دختران و پسران به ترتيب 82/3 درصد و 81/73 درصد بود. نتايح رگرسيون لجستيك نشان داد كه متغير هاي سطح تحصيلات مادر و داشتن بيمه با شاخص DMFT ارتباط معني داري دارد(0/05 p). نتيجه گيري: با توجه به شيوع پوسيدگي بالاي دندان هاي شيري در دانش آموزان 7 و 8 ساله، برگزاري دوره هاي آموزشي جهت افزايش سواد سلامت دهان و دندان براي والدين و دانش آموزان، افزايش دسترسي كودكان به خدمات بهداشتي مرتبط با سلامت دهان و دندان مي تواند در پيشگيري از شيوع پوسيدگي دندان در كودكان موثر باشد.