عنوان مقاله :
تأثير برنامه آموزشي مبتني بر وب در استفاده بهينه از گوشيهاي تلفن همراه هوشمند در بين دانشجويان مبتلا به نوموفوبيا براساس نظريه خودكارآمدي: نقش كتابدار پزشكي
پديد آورندگان :
خسروي ، زهرا دانشگاه علوم پزشكي بوشهر - دانشكده پيراپزشكي - گروه كتابداري و اطلاعرساني پزشكي , جوادزاده ، همامالدين دانشگاه علوم پزشكي بوشهر - دانشكده بهداشت و تغذيه - گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت , محمودي ، مرضيه دانشگاه علوم پزشكي بوشهر - دانشكده بهداشت و تغذيه - گروه آمار زيستي , بصيريان جهرمي ، رضا دانشگاه علوم پزشكي بوشهر - دانشكده پيراپزشكي - گروه كتابداري و اطلاعرساني پزشكي
كليدواژه :
كتابدار پزشكي , آموزش مبتني بر وب , آموزش از راه دور , خودكارآمدي درك شده.
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: عارضه نوموفوبيا به عنوان ايجاد ترس به واسطه از دست دادن تلفن همراه تعريف شده است و به عنوان يكي از انواع شناخته شده فوبيا شناخته شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير برنامه آموزشي مبتني بر وب كتابدار پزشكي در استفاده بهينه از گوشيهاي تلفن همراه هوشمند در بين دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي بوشهر مبتلا به نوموفوبيا براساس نظريه خودكارآمدي در سال 1399 انجام شد. مواد و روش ها: روش پژوهش نيمه تجربي همراه با گروه كنترل و طرح پيشآزمون پسآزمون بود. جامعه آماري پژوهش را كليه دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي بوشهر تشكيل دادند. از بين آنها تعداد 98 نفر از دانشجوياني كه از نظر شاخص اختلال نوموفوبيا نمرات بالاتر از خط برش را كسب كردند، به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و با تخصيص تصادفي در دو گروه كنترل و آزمون گمارده شدند. گروه آزمون آموزشهاي مبتني بر وب و كتابچه الكترونيك را دريافت كردند. اطلاعات افراد مورد مطالعه توسط پرسشنامهاي مشتمل بر سه بخش اطلاعات جمعيت شناختي، پرسشنامه خودكارآمدي درك شده و نوموفوبيا در دو مرحله گردآوري شد. تجزيه و تحليل دادهها توسط نرم افزار SPSS انجام شد. يافتهها: نتايج بدست آمده از اين پژوهش نشان داد كه ميانگين نمره نوموفوبيا در گروه آزمون بعد از مداخله آموزشي 16/20 ±54/10 نسبت به قبل از مداخله 22/11 ±78/30 كاهش معناداري داشته است (0/001 P). همچنين تغييرات ميانگين همه مؤلفههاي نوموفوبيا كه شامل عدم دسترسي به اطلاعات ، از دست دادن راحتي و آسايش، عدم توانايي برقراري ارتباط و از دست دادن ارتباط ميشود، بين دو گروه كنترل و آزمون تفاوت آماري معناداري داشته است (0/001 P). علاوه بر اين، ميانگين نمره خودكارآمدي در گروه آزمون بعد از مداخله آموزشي4/20 ±36/30 نسبت به قبل از مداخله 4/79 ±30/80 افزايش معناداري داشته است (0/001 P). نتيجهگيري: آموزشهاي سلامتمحور غيرحضوري، به ويژه طراحي آموزشهاي مبتني بر وب، در دوران شيوع بحرانهاي فراگير ميتواند راهكار مناسبي براي ارائه آموزشهاي ضروري به مخاطبان باشد. پژوهش حاضر نشان داد ارائه آموزشهاي سلامتمحور مبتني بر وب با مدنظر قرار دادن نيازهاي مخاطبان قادر است اثرات مثبتي بر كاهش نوموفوبيا و افزايش خودكارآمدي دانشجويان داشته باشد.
عنوان نشريه :
آموزش بهداشت و ارتقاي سلامت ايران
عنوان نشريه :
آموزش بهداشت و ارتقاي سلامت ايران