شناسايي ابعاد و مولفه‌هاي افزايش و پايداري تعهد حرفه‌اي در دانشجويان پرستاري: ارائه يك مدل مفهومي

مقدمه: از آنجايي كه دانشجويان پرستاري به عنوان نيروهاي حرفه‌اي نقش مهمي در سيستم‌هاي بهداشتي و درماني دارند و تعهد حرفه‌اي به عنوان يكي از مهمترين عوامل تعيين كننده رفتارهاي حرفه‌اي در نظر گرفته مي‌شود، بنابراين پژوهش حاضر با هدف تعيين عوامل موثر بر افزايش و پايداري تعهد حرفه‌اي در دانشجويان پرستاري و ارائه مدل مناسب انجام شده است. روش كار: پژوهش حاضر مطالعه‌اي توصيفي پيمايشي مي‌باشد كه از لحاظ هدف كاربردي و از لحاظ نوع داده‌ها تلفيقي است. نمونه هاي آماري 20 نفر از صاحبنظران حرفه پرستاري و 305 نفر از دانشجويان ترم 5 تـا 8 مقطع كارشناسي پرستاري انتخاب شدند كه صاحبنظران به روش نمونه گيري هدفمند و دانشجويان به روش تصادفي ساده وارد مطالعه گرديدند. ابزار اصلي گردآوري داده ها مصاحبه نيمه ساختار يافته و پرسشنامه محقق ساخته بود. مصاحبه‌ها با استفاده از نرم افزار maxqda 2020 و داده‌هاي پرسشنامه توسط نرم افـزار spss 26 و Smart pls3 مـورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: پس از جمع آوري داده‌ها و تحليل محتوا عوامل موثر در هشت بعد فردي، ساختاري، فرهنگي اجتماعي، آموزشي، مديريتي، اقتصادي، قانوني و معنوي استخراج شدند و با روش معادلات ساختاري تاييد و مدل طراحي شد كه عامل فردي با بار عاملي (0.99) داراي بيشترين سهم و عامل مديريتي با بار عاملي (0.74) داراي كمترين سهم در افزايش و پايداري تعهد حرفه‌اي دانشجويان پرستاري بودند.نتيجه گيري: بر اساس نتايج پژوهش و تاثير تعهد حرفه‌اي بر ماندگاري درحرفه و افزايش كيفيت عملكرد ضروري است كه مديران و صاحبنظران حرفه پرستاري يافته‌هاي مطالعه را به عنوان چارچوبي در اصلاح و بازنگري برنامه‌ها و سياست‌هاي حرفه‌اي مد نظر قرار دهند تا با تربيت پرستاران متعهد سبب اصلاح و بهبود فرآيندهاي بهداشتي، مراقبتي و درماني گردند.