تحليل و مقايسۀ ميزان رويدادمداري فضاهاي عمومي شهري مورد مطالعه: منطقۀ 12 شهر تهران

بيان مسئله: در تجربه‌هاي معاصر ارتقاء كيفيت فضاهاي عمومي شهري با نگاه فرهنگ‌مبنا، رويدادمداري، به‌عنوان يك راهبرد كليدي، مطرح شده است. نگاه به پيشينه‌ تحقيقات اين حوزه نمايانگر آن است كه ماهيت فضاهاي عمومي شهري و عوامل سازنده‌ آن‌ها در شكل‌گيري رويدادها كمتر مورد بررسي قرار گرفته است. سؤالاتي همچون، چه عواملي بر رويدادمداري فضاي شهري تأثير مي‌گذارد؟ و تأثير گونه‌هاي مختلف فضاي عمومي بر ميزان رويدادمداري چگونه است؟ ازجمله سؤالات كليدي هستند كه مطالعات پيشين پاسخ روشني به آن‌ها نمي‌دهند. هدف پژوهش: هدف اين پژوهش، تبيين و تدوين معيارهاي رويدادمداري فضاهاي شهري و سپس سنجش و مقايسه‌ ميزان رويدادمداري انواع فضاهاي شهري منطقه‌ 12 تهران است. روش پژوهش: رويكرد روش‌شناسي در ايــن مقالــه، تركيبي از روش‌هاي كمي و كيفي است. در گام اول به‌منظور انتخاب موردهاي مطالعه به‌عنوان مكان رويدادهاي منطقه‌ 12، از ابزارهايي چون تحليل محتواي اسناد، بازديدهاي ميداني و مصاحبه‌هاي عميق با متخصصان استفاده شده است. سپس عوامل مؤثر بر رويدادمداري فضاهاي عمومي شهري بامطالعه‌ ادبيات جهاني شناسايي شده و درنهايت از طريق تهيه‌ چك‌ليست‌ها و تحليل آن در نرم‌افزار SOCNETV به سنجش و مقايسه‌ ميزان رويدادمداربودن مكانرويدادهاي قلب تاريخي شهر تهران پرداخته شده است. نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش نشان مي‌دهد از ميان معيارهاي مؤثر بر رويدادمداري، پنج معيار دسترسي، پيوستگي فضايي، تسهيلات فضايي، همه‌شمولي و امنيت بيشترين تأثير بر شكل‌گيري و دوام رويدادها را دارند. همچنين از ميان گونه‌هاي مختلف فضاهاي عمومي، پياده‌راه و بوستان در منطقه‌ 12 تهران ميزان رويدادمداري بيشتري در مقايسه با ديگر گونه‌ها داشته‌اند.