تأثير روش‌هاي مختلف آبياري در شرايط تنش آبي بر خصوصيات بنه دختري و سطح فتوسنتزي گياه زعفران (Crocus sativus L.)

آب از مهم‌ترين عوامل محدودكننده توسعه كشاورزي به شمار مي‌آيد، اهميت مديريت مناسب آب در مزرعه نيز اهميت قابل توجهي دارد. به‌منظور بهبود شرايط موجود، طي پژوهشي با هدف بررسي خصوصيات رشدي بنه دختري و سطح فتوسنتزي گياه زعفران در پاسخ به روش‌هاي مختلف آبياري در شرايط تنش آبي، آزمايشي در مزرعه‌اي در روستاي احمدآباد شيخ تربت‌حيدريه از شهريور 1399 تا خرداد 1400 انجام ‌گرفت. در اين آزمايش تيمار اصلي شامل سه روش آبياري (كرتي، قطره‌اي و زيرسطحي) و تيمار فرعي سه سطح آبياري (100، 70 و 40 درصد نياز آبي زعفران) بود. در اول ارديبهشت ماه سال 1400 براي تعيين صفات مربوط به سطح فتوسنتزي (تعداد برگ، طول برگ، قطر برگ، وزن تر و خشك برگ) و 10 خرداد ماه 1400 براي بررسي خصوصيات رشدي بنه دختري (تعداد بنه دختري، قطر بنه‌ دختري، وزن تر و خشك بنه‌ دختري) نمونه‌برداري صورت پذيرفت. نتايج نشان داد اثر روش و مقدار آبياري بر خصوصيات رشدي بنه دختري و سطح فتوسنتزي گياه زعفران معني‌دار بود. روش آبياري قطره‌اي نسبت به روش آبياري كرتي و زيرسطحي، موجب افزايش معني‌دار تعداد برگ ، طول برگ، وزن تر برگ ، وزن خشك برگ، قطر بنه دختري ، تعداد بنه دختري، وزن تر بنه دختري و وزن خشك بنه دختري گرديد. كاهش مقدار آب آبياري از 100 درصد نياز آبي به 70 و 40 درصد، به علت ايجاد تنش خشكي موجب كاهش معني‌دار تعداد برگ ، طول برگ، وزن تر برگ ، وزن خشك برگ ، قطر بنه دختري، تعداد بنه دختري، وزن تر بنه دختري و وزن خشك بنه دختري شد. با استناد به اين تفاسير، انتخاب روش آبياري مناسب به همراه مقدار آب كافي از اهميت زيادي برخوردار است.