مطالعه‌اي نئوفرماليستي بر نمايش لحظۀ معجزه در سينما از ديدگاه مسيحيت

A neoformalism study on “the moment of miracle” show based on Christianity

توانايي سينما در به‌تصوير‌كشيدن تصاوير ماورايي و متافيزيكي سبب شده است سينما و دين از ابتداي تاريخ سينما رابطۀ نزديكي با يكديگر داشته باشند. معجزه به‌عنوان يكي از اركان اصلي اديان آسماني در اثبات گفتار پيامبران و نيز راهي براي ايمان به خدا، از طريق اين قابليت سينما به نمايش درآمده است. اين پژوهش با تعريف معجزه از ديدگاه مسيحيت و نيز يافتن سه عامل مشترك براي شناخت لحظۀ معجزه يعني چيستي قانون طبيعت، چيستي نقض قانون طبيعت و عامل معجزه، در تلاش بوده است تا چگونگي نمايش اين مفاهيم را در سينما مشخص كند. در اين راستا با انجام تحليلي نئوفرماليستي در فيلم‌هاي «اردت» و «مسير سبز» براي نمونه پژوهش، نمايش لحظۀ معجزه مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج نشان مي‌دهد عواملي كه شناخت لحظۀ معجزه را ممكن مي‌كنند، در المان‌هاي سبكي و فرمي سينما نيز قابل تشخيص هستند و اين المان‌ها به هنگام وقوع معجزه دچار دگرگوني در ساختار خود مي‌شوند.

There is a close connection between cinema and religion for the capability of cinema to picture the metaphysic and extraordinary images since the beginning of cinema. The miracle has been pictured as a main element of heaven religions to prove prophets’ sermons and a way to have faith in God through the capability of cinema. The current study tries to clarify how these contents are pictured in cinema via defining miracle due to Christianity view and finding three common elements for recognizing the moment of miracle, that is the essence for law of nature, the essence for violating law of nature and element of miracle. Accordingly, the moment of miracle show has been surveyed via neoformalism analysis of ‘Ordet’ and ‘Green path’ movies as a sample of study. It is finally concluded that the elements which make it possible to recognize the moment of miracle are formic and method-oriented elements in way that at the moment of miracle, it would be altered in its structure.