عنوان مقاله :
طبيعت گرايي روش شناختي در علم
عنوان به زبان ديگر :
Methodological Naturalism in Science
پديد آورندگان :
نريماني، نيما دانشگاه تهران - دانشكده الهيات - گروه فلسفه دين، تهران، ايران
كليدواژه :
طبيعت‌گرايي روش‌شناختي , طبيعت‌گرايي هستي شناختي , فاعليت الهي , تيغ اكام , طراحي هوشمند
چكيده فارسي :
طبيعت گرايي روش‌شناختي يكي از پيش‌فرض هاي محوري كنوني علوم تجربي است. نه تنها طبيعت‌باوران كه بسياري از خداباوران علم‌گرا نيز حامي طبيعت‌گرايي روش‌شناختي در علم و در رابطه با جهان طبيعي هستند. اما اگرچه در بدو امر دفاع از طبيعت‌گرايي روش‌شناختي در علم متين و موجه به نظر مي‌رسد، اما خصوصا در مواردي كه امكان ارائه‌ي تبيين‌هاي غير طبيعت‌گرايانه متكي بر شواهد تجربي وجود دارد، اصرار بر طبيعت‌گرايي روش‌شناختي حالت ايدئولوژيك به خود مي‌گيرد و اصولا نزاع بر سر طبيعت‌گرايي روش‌شناختي در اين موارد است. در اين مقاله پس از تبيين چيستي و اهميت طبيعت‌گرايي روش شناختي، مسئله‌ي فراروي طبيعت‌گرايي روش‌شناختي و لزوم تعيين محدوده‌ي آن تبيين شده و در ادامه ارتباط آن با طبيعت گرايي هستي شناختي بيان مي‌گردد. سپس طبيعت‌گرايي روش‌شناختي مورد بررسي قرار گرفته و نشان داده مي‌شود كه طبيعت‌گرايي روش‌شناختي نه تنها از لحاظ الهياتي در تعارض با امكان فاعليت خداوند و عليت غيرمادي است كه به لحاظ علمي و فلسفي هم محل سوال است و نبايد آن را به صورت پيشيني پذيرفت. بر اين اساس علم چنانچه به دنبال كشف حقيقت عالم است، نبايد به طور پيشيني امكان بررسي نظرياتي را در مورد جهان سلب نمايد كه تنها متكي بر مكانيزم‌هاي مادي نيستند و در پيدايش و پيشرفت جهان از مفاهيم فرامادي سخن مي‌گويند.
چكيده لاتين :
Methodological Naturalism is one of the basic assumptions of Natural Sciences. many believe that this assumption has no logical relation with ontological naturalism that denies the existence of any supernatural entity-including God. in this paper, first, the relation between methodological naturalism and ontological naturalism has been elucidated and for that, the role that methodological naturalism plays with Ockham's Razor for supporting ontological naturalism has been explained. then, after analyzing methodological naturalism, would be clear that not only this assumption has anti-theological direction, but, in respect of scientific and philosophical scrutiny, it is under question, too, and should not accept a priori. this presumption would imply the impossibility of arguing for Divine action and in the next step can raising the atheism. thus, because of science pursues the truth, it must not foreclose the possibility of assessing the other theories about the world that are not only using materialistic conceptions of the world.
