چالش هاي هدف بهينه براي علم جان ويليام نويل واتكينز

The Challenges of the "Optimum Aim for Science" by John William Neville Watkins

مباهات جامعۀ علمي و پرسش از چيستي هدفِ علم از جمله مباحث قابل تامل در حوزۀ فلسفۀ علم بوده است. واتكينز كه خلفِ كارل پوپر از طرفداران عقلانيت علمي است مدعي است كه مي‌توان هدفِ بهينه‌اي براي علم معرفي نمود كه با دسته‌بندي شرط‌هاي كفايت و مطالبات مرتبط با آن قطعيتِ علم را رها نمود در حالي كه هنوز خواهان حقيقت تاييد شده هستيم.در اين مقاله برآنيم تا ارتقاي مطالبۀ (A) به (A*) وتلفيق (B1) و (B2) به (B1-2 ) وهمچنين (B3) و (B4) را به (B3-4)در مطالبات واتكينز براي هدفِ بهينۀ علم (B*) را گوشزد نموده وچالش‌هاي مطرح شده براي هدفِ بهينۀ علم وپاسخِ واتكينز به آن‌ها را يادآور شويم واصل عمل انگارانۀ استقرا در انتخاب نظريه‌ها از بين نظريه-هاي رقيب را تبيين نماييم.واتكينز براين باور است كه با پيگيري اين هدفِ بهينه براي علم، دانشمندان اين آزادي عمل را دارند كه بر روي هر موضوع دلخواه كار كنند ولي اين هدفِ علم آن‌ها را از اتخاذ نظريه‌هايي كه تشخيص مي‌دهند غلط هستند باز مي‌دارد.

The question of what is the aim of science has been one of the most thought-provoking topics in the field of philosophy of science. Watkins, a follower of Karl Popper and a proponent of scientific rationality, argues that the optimal aim for science can be identified and the certainty of science can be released by categorizing the conditions of sufficiency and the demands associated with it, while You can still ask for the confirmed truth. The aim of this article is to examine Watkins 'demands for achieving the aim of science, to promote them, to recall the challenges posed by the optimal aim of science and Watkins' response to them, and to explain the pragmatic principle of induction in the selection of theories. It is one of the competing theories. Watkins believes that by pursuing the optimal aim for science, scientists have the freedom to do research on any subject, but the optimal aim of science prevents them from adopting erroneous theories