ارزيابي اثر محافظتي واكسن كشته شده عليه ويروس نكروز عصبي (Nervous Necrosis Virus) با استفاده از سنجش فراسنجه هاي ليزوزيم و سوپراكسيد ديسموتاز سرم ماهي اوزون برون Acipenser Stellatus Pallas 1771

در اين تحقيق اثربخشي 4 نوع واكسن كشته شده ضد ويروس نكروز عصبي (VNN) همراه با سه نوع ادجوانت به دو روش غوطه وري و تزريقي مورد ارزيابي قرار گرفت. 540 ماهي 107 گرمي ازون برون ) stellatus Pallas 1771 Acipenser ( براي انجام آزمايش تهيه شد. واكسيناسيون در دو مرحله به فاصله يك ماه انجام شد كه پس از يك ماه از دومين تكرار، مواجه سازي با ويروس زنده حاد انجام پذيرفت. در طي اين مدت ميزان مرگ و مير گروه هاي غوطه وري و تزريقي به ترتيب 12.9 درصد و 19.8 درصد در مقايسه با 100 درصد مرگ و مير در گروه كنترل بود. خون گيري جهت ارزيابي فاكتور هاي ايمني (سوپراكسيد ديسموتاز، ليزوزيم) در چهار مرحله به ترتيب قبل از واكسيناسيون اول در دوره آداپتاسيون، بعد از واكسيناسيون اول، بعد از واكسيناسيون دوم به فاصله يك ماه از اولين واكسيناسيون و بعد از مواجهه سازي با ويروس زنده حاد انجام شد تا تغييرات در زمان قبل و بعد از مواجهه سازي با ويروس مشخص گردد. نتايج نشان داد كه واكسيناسيون به روش غوطه وري در گروه واكسينه شده با واكسن حاوي ادجوانت IMS 1312 SEPPIC به طور قابل توجهي سطوح بالاتري از ميزان سوپراكسيد ديسموتاز IU/MI 1745 (p 0.05) و ليزوزيم 6.40 (p 0.05) را نسبت به بقيه گروه ها نشان داد كه كارايي بهتر آنرا در مقايسه با ساير واكسن هاي ديگر نشان مي دهد. لذا مي توان واكسن كشته با 75% ادجوانت IMS 1312 SEPPIC جهت واكسيناسيون عليه بيماري نكروز عصبي ويروسي را توصيه نمود.