بررسي يافته‌هاي اپيدميولوژيك، باليني و پاراكلينيك بيماران بستري با تشخيص قطعي آنفلوانزاي A (H1N1)

سابقه و هدف: آنفلوانزاي Aيك مشكل عمومي سيستم بهداشتي محسوب مي‌شود. اين مطالعه براي ارزيابي الگوي بيماري در بيماران مبتلا به آنفلوانزاي A (H1N1) ثابت‌شده در شهرستان كاشان در سال 1398 انجام گرفت. مواد و روش‌ها: اين مطالعه توصيفي روي 53 بيمار قطعي آنفلوانزاي A (H1N1) انجام شد. تست RTPCR در هر بيمار با علائم شبه‌آنفلوانزا جهت اثبات تشخيص صورت گرفت. اطلاعات دموگرافيك، يافته‌هاي باليني و پاراكلينيك بيماران، جمع‌آوري و به‌وسيله نرم‌افزار SPSS آناليز شد. نتايج: در اين مطالعه، 29 مرد (54/7 درصد) و 24 زن (45/3 درصد) حاضر بودند. ميانگين سني 18/5 ± 45 بود. بيشترين فراواني مربوط به گروه سني 90 61 ساله، 18 نفر (34 درصد) و كمترين فراواني مربوط به گروه سني 20 0 ساله، 5 نفر (9 درصد) بود. سابقه مسافرت در 5 بيمار (9/5 درصد) وجود داشت. از 53 بيمار 8 نفر (15/1 درصد) مبتلا به بيماري زمينه‌اي مزمن بودند. ميانگين طول مدت بستري 3/49 ± 5 بود. شايع‌ترين علائم باليني به‌ترتيب تب در 35 نفر (66 درصد)، سرفه در 24 نفر (45/3 درصد) و تنگي نفس در 19 نفر (35/8 درصد) بود. افزايش ESR در 21 نفر (39/6 درصد) و ترومبوسيتوپني در 27 نفر (50/9 درصد) وجود داشت. از 53 بيمار، فقط يك مورد فوت شده بود. نتيجه‌گيري: با توجه به شيوع بالاي درگيري در سنين بالا و نيز وقوع بيشتر عوارض و مرگ در سالمندان، بايد با انجام واكسيناسيون افراد بالاي 60 سال در جهت پيشگيري از ابتلاي آن‌ها تلاش كرد.