سنجش پايداري اكولوژيكي زيستگاه‌هاي جانوري در حوضه‌ي آبخيز بابل رود

پايداري هر سيستمي به بقاء و پايداري اجزاء تشكيل‌دهنده آن بستگي دارد. حفاظت از محيط‌زيست به‌عنوان بستر توسعه، پايداري آن را تضمين مي‌كند. ارزيابي توان بوم‌شناختي يكي از ضرورت‌هاي اساسي در برنامه‌ريزي و مديريت سرزمين و پيش‌نياز اصلي نيل به توسعه پايدار به شمار مي‌آيد كه طي آن قابليت‌هاي محيطي براي توسعه بر پايه نوع كاربري و فعاليت‌ها‌ي مختلف مشخص مي‌شود. هدف از اين مطالعه سنجش پايداري اكولوژيكي زيستگاه‌هاي جانوري در حوضه‌ي آبخيز بابل رود با استفاده از روش فرآيند تحليل سلسله مراتبي (AHP) و ارزيابي توان اكولوژيك مخدوم در محيط GIS و بهره‌گيري از نرم‌افزار‌ Expert Choice است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد از مجموع سطوح واجد توان براي كاربري ‌زيستگاه جانوري درروش مخدوم، ‌در پنج طبقه (كلاس)، رده‌بندي‌شده ‌است. ‌درحالي‌كه درروش فرآيند تحليل سلسله مراتبي (AHP) محدوده موردمطالعه در چهار طبقه (كلاس)، رده‌بندي‌شده‌اند. در اين بخش مشخص گرديد كه طبقه خيلي ضعيف براي زيستگاه جانوري اين حوضه وجود ندارد. ‌در كل نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه مدل توان اكولوژيك مخدوم به‌عنوان پشتيبان تصميم‌گيري بوده و روش فرآيند تحليل سلسله مراتبي (AHP)، با توجه به شرايط محيطي، مدل مناسبي براي ارزيابي توان اكولوژيكي زيستگاه‌هاي جانوري در حوضه‌ي آبخيز بابل رود است.