معرفي الگوي ارتقاي توانمندي‌هاي تحقيق و توسعه در صنايع دفاعي ج.ا.ايران با فناوري پيشرفته هوافضا

Introducing a Model for Improving Research and Development Capabilities in the Defense Industry of the I. R. of Iran with Advanced Aerospace Technology

با توجه به اينكه صنايع هوافضا از جمله صنايع داراي فناوري پيشرفته است و به دليل به كارگيري فناوري روز در فرايند توليد محصولات خود، نيازمند حركت در مرزهاي دانش و فناوري مي‌باشد و پرداختن به تحقيق و توسعه اين امر را در اين صنعت تسهيل مي‌كند. پژوهش حاضر به دنبال تدوين الگوي ارتقاي توانمندي‌هاي تحقيق و توسعه در جهت تحقق اهداف سازماني، با استفاده از روش پويايي‌شناسي سيستم به عنوان ابزاري قدرتمند براي تحليل اجزاي موثر بر سيستم و تحليل روابط بين آنها و پيش‌بيني رفتار آتي آن بر مبناي سناريوهاي تعريف شده، مي‌باشد. ابعاد توانمندي‌هاي تحقيق و توسعه در اين صنايع در 9 بعد و در دو دسته اصلي شامل عوامل عمومي و عوامل اختصاصي شناسايي گرديد، حلقه‌هاي علت و معلولي با كمك خبرگان صنعت استخراج شده، طراحي الگو و اعتبارسنجي با نرم‌افزار ونسيم انجام شده است. در اين پژوهش سه سناريو براي افزايش ميزان توانمندي‌هاي تحقيق و توسعه مورد توجه قرار گرفته است. در سناريوي حالت پايه فرض شده است كه مقادير پارامترها و اهرم‌هاي تصميم‌گيري مطابق با روند گذشته باشد. در حالت خوش‌بينانه، متغيرهاي برونزا 20 درصد نسبت به حالت اوليه افزايش و در حالت بدبينانه، متغيرهاي برونزا 20 درصد نسبت به حالت اوليه كاهش مي‌يابند. نتايج شبيه‌سازي نشان مي‌دهد كه تغييرات 20± درصدي در متغيرها، تاثيراتي همسو با تغييرات را نشان مي‌دهد كه در حالت خوشبينانه كه توانمندي‌هاي اختصاصي حدود 16 درصد و توانمندي‌هاي عمومي حدود 18 درصد افزايش مي‌يابد، كه اين امر نشان‌دهنده اثربخشي تغييرات است.

Regarding fact that the aerospace industry is one of the industries with advanced technology and due to the usage of current technology in the production process of its yields, it needs to move within the boundaries of knowledge and technology. What facilitates this affair is research and development in this industry. This study aims to develop a model for improving research and development capabilities to attain business goals in these industries, using the system dynamics method as a powerful instrument to analyze the components affecting the system and analyze the relationships between them and predict future system behavior based on the defined scenarios. Nine dimensions of research and development capabilities in these industries were identified in two main categories, including general and specific factors. Cause and effect loops have been extracted with the help of industry experts and the pattern design and validation has been done using Vensim software. In this study, three scenarios have been considered to increase the amount of research and development competences. In the baseline scenario, it is assumed that the values ​​of the parameters and decision-making levers are in line with the past trends. In the optimistic state, the exogenous variables increase by 20 percent in comparison with the initial state, and in the pessimistic state, the exogenous variables decrease by ±20 percent compared to the initial state. The simulation results show that a 20 percent changes in the variables shows the effects that are consistent with the change, which in the optimistic case increases the specific capabilities by about 16 percent and the general capabilities by about 18 percent, which point to the effectiveness of the changes.