تحليل تأثير مديريت كيفيت جامع و گرايش به كارآفريني بر عملكرد شركت هاي كوچك و متوسط

هدف پژوهش حاضر، تحليل تأثير مديريت كيفيت جامع و گرايش به كارآفريني بر عملكرد شركت هاي كوچك و متوسط بود. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش، توصيفي- همبستگي است. جامعه آماري پژوهش را 460 نفر از مديران شركت هاي كوچك و متوسط شهرك صنعتي جي اصفهان تشكيل مي دادند. حجم نمونه بر اساس جدول كرجسي و مورگان و به روش تصادفي ساده، 210 نفر تعيين گرديد. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي مديريت كيفيت جامع جايارام(2010)، گرايش به كارآفريني هيوگز و مورگان(2007) و عملكرد شركت ساهو و ياداو(2017) استفاده شد. روايي پرسشنامه ها با بهره گيري از روايي محتوايي و روايي سازه تأييد شد و پايايي آن ها با روش آلفاي كرونباخ به ترتيب 819/0، 822/0 و 886/0 بدست آمد. براي تجزيه و تحليل داده ها و آزمون فرضيه ها، از مدل يابي معادلات ساختاري به كمك نرم افزار پيشرفته MPLUS استفاده شد. يافته هاي پژوهش نشان داد كه مديريت كيفيت جامع و گرايش به كارآفريني تأثير مستقيم و معناداري بر عملكرد شركت ها دارند. با توجه به نتايج بدست آمده، مديريت كيفيت جامع و گرايش به كارآفريني مي توانند در جهت بهبود عملكرد در شركت هاي كوچك و متوسط موثر واقع شوند.

No English Abstract