پيش‌بيني دلزدگي زناشويي براساس مقايسه اجتماعي و سبك تبادل زوجين

هدف پژوهش حاضر پيش‌بيني دلزدگي زناشويي براساس مقايسه اجتماعي و سبك تبادل زوجين بود. پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه‌ آماري افراد متأهل مبتلا به دلزدگي زناشويي شهر تهران در نيمه اول سال 1400 بود كه با استفاده از روش نمونه‌گيري دردسترس 298 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها عبارت بودند از پرسشنامه دلزدگي زناشويي (CBM) پاينز (1996)، پرسشنامه سبك‌هاي تبادل اجتماعي (SESQ) ليبمن و همكاران (2011) و پرسشنامه مقايسه اجتماعي (SCQ) گيبونز و بونك (1999). داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS24 و با استفاده از تحليل رگرسيون چندگانه تحليل گرديد. نتايج نشان داد مقايسه اجتماعي و سبك‌هاي تبادلِ پيگيري، فردگرايي و منفعت‌طلبي با دلزدگي زناشويي رابطه مثبت دارند، در حالي كه سبك‌هاي تبادلِ انصاف و سرمايه‌گذاري افراطي با دلزدگي زناشويي رابطه منفي داشتند (0.01 p)؛ 35% از كل واريانس دلزدگي زناشويي توسط سبك‌هاي تبادل زوجين و مقايسه اجتماعي را تبيين گرديد (0.001 p). براساس يافته‌هاي پژوهش مي‌توان نتيجه گرفت مقايسه اجتماعي و سبك غيرانطباقي تبادل زوجين، موجبات دلزدگي زناشويي آن‌ها را فراهم مي‌سازند.