مطالعه كيفي بسترها و پيامدهاي دوستي‌هاي در هم‎تنيده در ميان دختران : يك مطالعه نظريه زمينه‌اي

داشتن دوست در رشد طبيعي نوجوانان و جوانان بسيار مهم است اما گاهي اين روابط به دلايلي به صورت افراطي و نابهنجار بروز مي‌يابد. پژوهش حاضر با هدف تبيين بسترها و پيامدهاي دوستي‌هاي درهم‌تنيده در ميان دختران انجام شد. روش اين پژوهش از نوع كيفي با رويكرد نظريه زمينه‌اي بود. نمونه‌ها شامل 12 دانشجوي دختر در مقطع كارشناسي و كارشناسي ارشد در استان تهران در سال 1398 بودند كه از طريق نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش مصاحبه‌ي‌ نيمه‌ساختار‌يافته بود. پس از بررسي و مقوله‌بندي يافته‌ها در سه مرحله‌ كدگذاري باز، محوري و انتخابي، 35 مفهوم اوليه به دست آمد كه در مرحله‌ كدگذاري محوري به 14 مقوله رسيد و سپس در مرحله‌ كدگذاري انتخابي اين تعداد به 3 مقوله‌‌ي عوامل موثر بر ميزان گرايش به روابط با همجنسان، ابعاد مختلف موجود در حين رابطه و پيامدهاي فردياجتماعي اين‌گونه روابط رسيد. نتايج پژوهش حاضر نشان داد، ارضاي نياز عاطفي و ميل به مورد محبت واقع‌شدن از جمله عواملي است كه موجب روي آوردن به برقراري دوستي‌هاي در هم‌تنيده مي‌شود و خلاء عاطفي به عنوان شرايط زمينه ساز؛ شرايط خانوادگي و عموميت‌داشتن اين‌گونه روابط بين همسالان هم به عنوان مقوله‌هاي مداخله‌گر، بر پديده اصلي اثرگذار مي باشند. دوستي هاي در هم‌تنيده موجب به كارگيري راهبردهايي در افراد مي‌گردد؛ از جمله كاهش وقت‌گذراني با خانواده، صرف وقت و انرژي زياد براي طرف مقابل و اولويت‌يافتن وي بر هرچيزي. همچنين اين دوستي‌هاي در هم‌تنيده پيامدهايي را به دنبال دارد كه عبارتند از: مختل‌شدن روابط خانوادگي، مختل شدن روند زندگي شخصي و نگرش منفي نسبت به خود، و ديدگاه اجتماعي منفي نسبت به فرد.