مقايسه اثربخشي آموزش مهارت تفكر خلاق و مديريت استرس بر سازگاري (اجتماعي، عاطفي و آموزشي) در نوجوانان بي‌سرپرست 17-15 سال

اين پژوهش با هدف مقايسه اثربخشي آموزش مهارت تفكر خلاق و مديريت استرس بر سازگاري اجتماعي، عاطفي و آموزشي در نوجوانان بي‌سرپرست 17-15سال انجام شد. پژوهش نيمه‌آزمايشي از نوع پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل بود. به اين منظور از بين تمامي نوجوانان بي‌سرپرست كه در مراكز شبانه‌روزي سازمان بهزيستي منطقه 20 شهر ري و منطقه 3 شميرانات در نيمه اول سال 1397، 36 نوجوان، بصورت در دسترس بعنوان نمونه انتخاب و بطور تصادفي در دو گروه آزمايش و يك گروه گواه قرار گرفتند (هر گروه 12نفر). سپس شركت‌كنندگان گروه آزمايش اول و دوم به ترتيب طي 8 و 7 جلسه 70-60 دقيقه‌اي تحت آموزش مهارت تفكر خلاق و مديريت استرس قرار گرفتند. گروه گواه هيچ آموزشي دريافت نكرد. ابزار استفاده شده در پژوهش مقياس سازگاري دانش‌آموزان (AISS) (سينها و سينگ، 1993) بود. نتايج به دست آمده از تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس چندمتغيره (MANCOVA) نشان داد آموزش مهارت تفكر خلاق و مديريت استرس موجب افزايش سازگاري اجتماعي در نوجوانان بي‌سرپرست شده است (0.05 P). همچنين نتايج به دست آمده از آزمون t مستقل نشان داد كه تأثير آموزش تفكر خلاق بر سازگاري نوجوانان بيشتر از مديريت استرس است (0.05 P). بنابراين آموزش مهارت تفكر خلاق و مديريت استرس مي‌تواند به عنوان يك عامل حمايتي، از پديد آمدن مشكلات روان‌شناختي و اجتماعي در نوجوانان پيشگيري كند و هم به عنوان اساس و پايه‌اي براي رشد سالم آن‌ها مورد استفاده مشاوران و مربيان قرار گيرد.