مقايسه اثربخشي گروه‌درماني شناختي- وجودي و گروه‌درماني شناختي-وجودي مبتني بر ذهن آگاهي برنشانگان افت روحيه و تجربه لذت در زنان مبتلا به سرطان پستان

اين پژوهش با هدف مقايسه اثربخشي درمان شناختي وجودي و درمان شناختي وجودي مبتني بر ذهن‌آگاهي برنشانگان افت روحيه و تجربه لذت در زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شده است. روش پژوهش، نيمه آزمايشي و از نوع پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل مي‌باشد. جامعه آماري شامل كليه زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه كننده به مركز درمان سرطان شهرستان دزفول بودند كه به شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند كه با توجه به معيارهاي ورود، 45 نفر به عنوان نمونه، انتخاب و به صورت تصادفي در سه گروه درمان شناختي‌وجودي، درمان شناختيوجودي مبتني بر ذهن‌آگاهي و گواه گمارده شدند. براي گرداوري داده‌ها از مقياس نشانگان افت روحيه (DS) (كيسان و همكاران، 2004) و مقياس تجربه زماني لذت (TEPS) (گارد و همكاران، 2006) استفاده شد. نتايج آزمون تحليل كوواريانس چندمتغيري نشان دادكه بين نشانگان افت روحيه و تجربه لذت در گروه‌هاي آزمايشي و گروه گواه تفاوت معني‌داري به لحاظ آماري وجود دارد (0.001 P). هم‌چنين، نتايج آزمون بونفروني نشان داد كه درمان شناختي وجودي مبتني بر ذهن‌آگاهي، به ميزان بيشتري باعث كاهش افت روحيه بازماندگان سرطان پستان و افزايش تجربه لذت در اين افراد مي‌شود (0.001 P). در نتيجه مي‌توان با اضافه كردن تمرينات ذهن‌آگاهي به درمان شناختي وجودي،به ميزان بيشتري نشانگان افت روحيه را كاهش و تجربه لذت را افزايش داد.