مروري نظري بر مفهوم سوپرايگو از منظر رويكردهاي روانكاوي

هدف از مقاله حاضر بررسي مفهوم سوپرايگو از منظر رويكردهاي روانكاوي و به طور خاص نظريه فرويد و آنا فرويد و ساير نظريه‌پردازان شاخص روابط موضوعي (كلاين و بيون) و مكتب مستقل بريتانيا (فربرن و ويني‌كات) است. با توجه به نقش قابل‌توجه سوپرايگوي مرضي در اختلالات رواني، درك بهتر اين مفهوم و عوامل زمينه‌ساز شكل‌گيري سوپرايگوي مرضي در راستاي فهم مكانيسم‌هاي زمينه‌ساز اختلالات رواني و در نتيجه درمان آنها تاثير بسزايي دارد. از منظر بسياري از رويكردهاي روانكاوي و روانپويشي هدف نهايي درمان چيزي نيست جز مقابله با خواسته‌هاي سوپرايگو، و سپس در نتيجه آن، تقويت ايگوي تضعيف‌شده و كمك به آن براي بازيابي تسلط خود بر حيات ذهني سوژه. بنابراين جدا كردن بخش‌هاي ايگو از سوپرايگو و به چالش كشيدن بيمار براي توقف خودتخريبي و اولويت دادن به بخش سالم خود و جايگزيني سوپرايگوي مشفق به جاي سوپرايگوي پرخاشگر بايد از اهداف اصلي همه رويكردهاي درماني باشد.