رابطه علي جو مدرسه و رفتارهاي تسهيل كننده سبك زندگي تحصيلي سلامت‌محور با ميانجي درگيري تحصيلي در دانش‌آموزان

هدف پژوهش حاضر رابطه علّي جو مدرسه و رفتارهاي تسهيل كننده سبك زندگي تحصيلي سلامت محور با ميانجي گري درگيري تحصيلي در دانش آموزان بود. روش پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي و از نوع مدل معادلات ساختاري بود. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان ابتدايي (دوره دوم) شهرستان بروجرد در سال تحصيلي 400-1399 به تعداد 16000 بود كه به صورت تصادفي خوشه اي تعداد 450 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. داده هاي پژوهش با استفاده از پرسشنامه هاي رفتارهاي تسهيل كننده سبك زندگي تحصيلي سلامت محور (HC-ALFB) صالح زاده و همكاران (1396)، جو مدرسه (SC) لي و همكاران (2017) و درگيري تحصيلي (AC) زرنگ (1391) گردآوري گرديد. داده ها با استفاده از روش معادلات ساختاري مورد تحليل قرارگرفت. نتايج مدل يابي معادلات ساختاري نشان داد كه جو مدرسه نقش مستقيم معناداري بر رفتارهاي تسهيل كننده سبك زندگي تحصيلي سلامت محور دانش آموزان دارد (0.01 p). همچنين جو مدرسه به طور غير مستقيم و از طريق درگيري تحصيلي اثر معناداري بر رفتارهاي تسهيل كننده سبك زندگي تحصيلي سلامت محور دارد (0.01 p). در نهايت، نتايج مربوط به شاخص هاي برازندگي مدل نشان داد كه مدل پيشنهادي اصلاح شده با داده ها برازش نسبتاً خوبي دارد و مي تواند واريانس رفتارهاي تسهيل كننده سبك زندگي تحصيلي سلامت محور را تبيين كند نتايج نشان مي دهد با توجه داشتن به متغيرهاي جو مدرسه و درگيري تحصيلي مي توان افزايش رفتارهاي تسهيل كننده سبك زندگي تحصيلي سلامت محور دانش آموزان را انتظار داشت.