اثربخشي فرزندپروري مبتني بر ذهن آگاهي بر خودكارآمدي مادر و علائم اضطرابي كودكان پيش دبستاني داراي علائم اضطرابي

هدف از پژوهش حاضر تعيين اثربخشي آموزش فرزندپروري مبتني بر ذهن‌آگاهي بر خودكارآمدي مادران و علائم اضطرابي كودكان پيش‌دبستاني داراي علائم اضطرابي شهر تهران بود. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمونپس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه مادران كودكان پنج ‌تا شش‌ساله داراي علائم اضطرابي مهدكودك‌هاي شهر تهران، در سال تحصيلي 98-1397 بود كه با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي 40 نفر انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه 20 نفري جايگذاري شدند. در اين پژوهش گروه آزمايش 8 جلسۀ 90 دقيقه‌اي برنامۀ آموزش فرزندپروري مبتني بر ذهن آگاهي را دريافت كردند. همچنين شركت‌كنندگان در سه مرحله پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري پرسش‌نامه‌هاي اضطراب كودكان پيش‌دبستاني (PAS، اسپنس و همكاران، 1996) و خودكارآمدي والدين (PSAM، دومكا و همكاران، 1996) را تكميل كردند. نتايج تحليل واريانس مختلط با اندازه‌گيري مكرر نشان داد كه آموزش فرزندپروري مبتني بر ذهن‌آگاهي بر افزايش خودكارآمدي (0.05 p ،27.610= F) و كاهش علائم اضطرابي (0.05 p،32.329= F) كودكان اثر داشته و اين تأثير در دورۀ پيگيري پايدار مانده است. باتوجه‌ به يافته‌هاي پژوهش حاضر به نظر مي‌رسد كه بايد به نقش دوره‌هاي فرزندپروري مبتني بر ذهن‌آگاهي در پيشگيري و كاهش مشكلات روان‌شناختي كودكان پيش‌دبستان توجه كرد.