پيش‌بيني اهمال‌كاري تحصيلي بر اساس پريشاني روانشناختي و اضطراب كرونا

پژوهش حاضر با هدف پيش‌بيني اهمال‌كاري تحصيلي بر اساس پريشاني روانشناختي و اضطراب كرونا انجام شد. طرح پژوهش حاضر از نوع توصيفي همبستگي بود. جامعه آماري در اين پژوهش كليه دانش‌آموزان مدارس متوسطه اول و دوم شهرستان بجنورد در سال تحصيلي 1400-1399 بود كه از بين آن‌ها تعداد 400 نفر به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب شدند و به پرسشنامه اهمال‌كاري تحصيلي (APS، سواري،2011)، پرسشنامه پريشاني روانشناختي (k10، كسلر،۲۰۰۲) و مقياس اضطراب كرونا (CDAS، علي‌پور و همكاران، 2020) پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه تجزيه و تحليل شدند. نتايج همبستگي پيرسون نشان داد همبستگي بين پريشاني روانشناختي و اضطراب كرونا با اهمال‌كاري‌تحصيلي مثبت و معني‌‌داري (0.01≥P ) مي‌باشد. نتايج تحليل رگرسيون چندگانه نيز نشان داد 43 درصد از واريانس اهمال‌كاري تحصيلي بر اساس متغير پريشاني روانشناختي تبيين مي‌شود و متغير اضطراب كرونا در حضور متغير پريشاني روانشناختي سهم معني‌داري در تبيين اهمال‌كاري تحصيلي ندارد. در نهايت بر اساس نتايج پژوهش حاضر پيشنهاد مي‌شود به منظور كاهش اهمال‌كاري تحصيلي تدابير لازم به منظور كاهش پريشاني روانشناختي دانش‌آموزان انديشيده شود.