پيش بيني سلامت رواني و اجتماعي براساس صفات شخصيت در افراد بهبود يافته از بيماري ‌كرونا

هدف از پژوهش حاضر پيش بيني سلامت رواني و اجتماعي براساس صفات شخصيت در افراد بهبود يافته از بيماري كرونا بود. روش پژوهش توصيفي همبستگي و جامعه آماري شامل تمامي افراد بهبود يافته از بيماري كوويد19 در بيمارستان هاي شهر تهران (مسيح دانشوري، امام خميني، شهداي يافت آباد، سينا، شريعتي، طالقاني، حضرت رسول اكرم، هفت تير) از تير تا شهريور 1400 كه چهار تا شش ماه از زمان ترخيص آن ها از بيمارستان گذشته بود، كه از بين آن ها به روش نمونه گيري هدفمند 150 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه صفات شخصيتي نئو (NEO)، پرسشنامه سلامت اجتماعي كييز (KSWBQ) و پرسشنامه سلامت رواني گلدبرگ (GHQ) بود. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از رگرسيون چندگانه گام به گام تحليل شد. نتايج نشان داد كه ويژگي هاي شخصيتي برون گرايي، توافق پذيري، گشودگي و مسئوليت پذيري با سلامت روان افراد بهبود يافته از بيماري كرونا ارتباط منفي و معني داري دارند ( 0.01 P). همچنين، ويژگي هاي شخصيتي برون گرايي، توافق پذيري، گشودگي و مسئوليت پذيري با سلامت اجتماعي افراد بهبود يافته از بيماري كرونا ارتباط مثبت و معني داري دارند (0.01 P ). ديگر نتايج نشان داد كه برون گرايي، روان رنجورخويي و گشودگي 31.9 درصد از سلامت روان افراد بهبود يافته از بيماري كرونا را پيش بيني مي كنند (0.01 P) و مقياس گشودگي، توافق، برون گرايي و مسئوليت پذيري 39.3 درصد از سلامت اجتماعي افراد بهبود يافته از بيماري كرونا را پيش بيني مي كنند (0.01 P). به طور كلي نتايج مطالعه حاضر بر اهميت ويژگي هاي شخصيتي بر پيش بيني سلامت رواني و اجتماعي بيماران بهبود يافته از كرونا تاكيد دارد.