اثربخشي بسته آموزشي فرزندپروري بر كاهش مشكلات اجتماعي و كمبود توجه نوجوانان داراي مشكلات عاطفي و رفتاري

اين پژوهش با هدف تعيين اثربخشي بسته آموزشي فرزند پروري بر كاهش مشكلات اجتماعي و كمبود توجه نوجوانان داراي مشكلات عاطفي و رفتاري انجام شد. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي نوجوانان داراي مشكلات عاطفي و رفتاري در شهر اهواز در سال 1400-1399 بود. نمونه پژوهش شامل 34 نفر كه به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب و در دو گروه (آزمايش 17 نفر و گروه گواه 17 نفر) به‌صورت تصادفي جايگزين شدند. گروه آزمايش به مدت 8 جلسه 75 دقيقه اي هر هفته دو جلسه تحت آموزش بسته تدوين‌شده فرزند پروري قرار گرفتند. به‌منظور گردآوري داده ها در پيش‌آزمون و پس‌آزمون از سياهه مشكلات رفتاري نوجوان CBCL(2001)، استفاده شد. تجزيه‌وتحليل داده ها با استفاده از كوواريانس چندمتغيري (MANCOVA) صورت گرفت. يافته ها نشان داد كه بسته آموزشي تدوين‌شده تأثير معناداري بر نمره مشكلات اجتماعي (0.01 P، 17.240=F) داشته، ولي اين تغيير بر كمبود توجه نوجوانان (0.05 p،2.923 =F) معني‌دار نبود. با توجه به نتايج به‌دست‌آمده، مي توان بيان نمود؛ بسته تدوين‌شده فرزند پروري مي تواند به‌عنوان يك مداخله مؤثر به‌منظور توانمندسازي والدين در حل مشكلات اجتماعي نوجوانان داراي مشكلات عاطفي و رفتاري مورداستفاده قرار گيرد.