رابطه شكاف ديجيتالي بين نسلي با سلامت اجتماعي و سبك زندگي بر پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي دانش آموزان مدارس متوسطه شهر كرمان

زمينه و هدف: پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي دانش آموزان نه تنها دغدغه والدين، بلكه مساله همه مديران و برنامه‌ريزان خرد و كلان جوامع است و هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه شكاف ديجيتالي بين نسلي با سلامت اجتماعي و سبك زندگي بر پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي دانش آموزان مدارس متوسطه شهر كرمان بوده است.روش: پژوهش حاضر از نوع تحقيقات كاربردي – توصيفي و پيمايشي است. جامعه آماري، اين تحقيق شامل دانش‌آموزان متوسطه دوره دوم شهر كرمان در سال 1397-1396 مشغول به تحصيل بودند كه تعداد آنها 5000 نفر بود. روش نمونه‌گيري تصادفي ساده بوده كه تعداد 357 نفر به عنوان نمونه‌آماري انتخاب شدند. در اين پژوهش از پرسشنامه‌هاي شكاف ديجيتالي هوآنگ (2003)، پرسشنامه سلامت‌اجتماعي كييز (2004)، پرسشنامه سبك‌زندگي ارتقادهنده سلامت والكر (1997) و نهايتاً پرسشنامه محقق ساخته پيشگيري از آسيب‌هاي‌اجتماعي استفاده شده و براي تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS استفاده شده است.يافته‌ها و نتايج: يافته‌هاي اين پژوهش نشان داده است كه شكاف ديجيتالي بين نسلي با ضريب (0.724) بر سلامت اجتماعي؛ با ضريب (0.598) بر سبك زندگي و با ضريب (0.625) بر پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي اثر معكوس و معناداري داشته است و سلامت اجتماعي با ضريب (0.417) و سبك زندگي با ضريب (0.555) اثر مستقيم و معناداري بر پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي داشته‌اند. در نتيجه مي‌توان گفت كه شكاف ديجيتالي بين نسلي به عنوان تهديدي هم سلامت اجتماعي و سبك زندگي و هم پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي را تحت تاثير قرار مي‌دهد.