بررسي عوامل ساختاري و غيرساختاري موثر بر فرونشست دشت گرگان- آق قلا- علي آباد با تلفيق نتايج روش تداخل سنجي تفاضلي راداري و اطلاعات زيرسطحي

دشت گرگان- آق قلا- علي آباد كه در زيربخش جنوب باختري بخش باختري كپه داغ قرار دارد، طي چند دهه گذشته درگير فرونشست شده است. يكي از موثرترين روش‌ها در ارزيابي فرونشست، روش تداخل سنجي راداري است. روشي موثر و سريع با پوشش وسيع در نشان دادن ميزان تغييرات وارده در سطح زمين با قدرت تفكيك مكاني بالا است. در اين پژوهش اين دشت براي تعيين الگوي فرونشست و ارتباط آن با ساختارها و برداشت بي رويه آب از آبخوان ها انتخاب شد تا با استفاده از تلفيق تداخل سنجي راداري با اطلاعات زيرسطحي رابطه بين الگوي فرونشست با اين مشخص شود. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد، بخش هايي از اين دشت در حال برخاستگي (بيش از 19+ ميلي متر در سال) است. درحالي‌كه فرونشست در اين دشت بيشتر منحصر به دو نوار با امتدادهاي N40-50 (به پهناي 14 كيلومتر) و N-S (به پهناي 9 كيلومتر) با نرخ حدود 9- تا 14.7- ميلي متر در سال مي باشند. ارتباط سنجي الگوي فرونشست- برخاستگي با ساختارهاي زيرسطحي شناسايي شده نشان مي دهد، اين دو نوار فرونشست بر دو ساختار اصلي زيرسطحي شناسايي شده منطبق مي باشند. ارتباط سنجي الگوي فرونشست- برخاستگي با موقعيت چاه‌هاي بهره برداري نشان مي دهد، الگوي فرونشست حتي در مناطقي كه چاهي حفر نشده و برداشتي از آب‌هاي زيرزميني صورت نمي پذيرد نيز ادامه پيدا نموده است. يا در جاهايي، عليرغم حفر چاه‌هاي پرشمار و برداشت بي رويه، بجاي فرونشست، برخاستگي ثبت شده است. به اين ترتيب، اين نتايج نشان مي دهد، الگوي فرونشست دشت گرگان- آق قلا- علي آباد بيشتر تابع ساختارهاي زيرسطحي اصلي است و به مقدار كمتري تابع برداشت بي رويه از آبخوان ها مي باشد.