بررسي تنوع ژنتيكي گونه‎ هايي از جنس L. Allium بر اساس نشانگر ISSR در استان كردستان

جنس L. Allium، به ويژه زير جنس Melanocrommyum شامل بخش هايي است كه از لحاظ تاكسونوميكي بسيار پيچيده هستند. موقعيت سيستماتيكي گونه هاي هركدام از بخش ها، در طول زمان به‌دفعات بازبيني شده است. در مطالعه ي حاضر تنوع ژنتيكي بين 32 اكوتيپ متعلق به 10 گونه مختلف از جنس Allium و ارتباط آن‌ها با استفاده از نشانگرهاي ISSR مورد بررسي قرار گرفت. نه آغازگر مورد استفاده، 166 نوار چندشكل را با ميانگين 18 نوار به ازاي هر آغازگر توليد كردند. از بين آغازگرهاي مورد استفاده، آغازگر ISSR873، با 27 نوار، بيشترين و آغازگر ISSR4 با 2 نوار كمترين تعداد نوار چندشكل را ايجاد نمودند. شاخص اطلاعات چندشكلي (PIC) نشانگرها بين 0.04 تا 0.43 متغير بود. تجزيه خوشه اي به روش UPGMA و تجزيه به مختصات اصلي، اكوتيپ‌هاي موردمطالعه را در چهار گروه قرار داد. نتيجه تجزيه خوشه اي و تجزيه به مختصات اصلي نشان داد كه بيشتر گونه هايي كه از لحاظ مورفولوژيكي به هم شبيه هستند در گروه هاي نزديك به هم قرار گرفتند. بر اساس ضريب تشابه دايس، بيشترين درصد تشابه در بين اكوتيپ هاي Allium stipitatum و Allium saralicum (72 درصد) از زير جنس Melanocrommyum و كمترين شباهت در بين اكوتيپ هاي گونه هاي Allium tripedale و Allium iranicum (12 درصد) به دست آمد. اكوتيپ هاي با كمترين درصد تشابه به زيرجنس هاي Allium و Nectaroscordum تعلق دارند كه در خوشه هاي مجزا قرار گرفتند. بر اساس نتايج، اكوتيپ هاي بخش هاي Pseudoprason، Melanocrommyum و Procerallium بيشترين قرابت را نشان دادند. به طور كلي مي توان نتيجه گرفت كه نشانگرهاي ISSR براي طبقه بندي گونه هاي جنس Allium مفيد بوده و پتانسيل كافي براي بررسي هاي فيلوژنتيك گونه ها را دارا هستند. به‌علاوه با توجه به نتايج مبني‌بر وجود تنوع ژنتيكي قابل‌توجه در بين اكوتيپ هاي مطالعه شده از گونه هاي وحشي جنس Allium، از اين تنوع مي توان در آينده در فرآيندهاي به نژادي گونه هاي زراعي بهره جست.