آثار تمرين هوازي بر بيان پروتئين كاسپاز- 3 و آپوپتوز در هيپوكامپ موش صحرايي متعاقب سكته ايسكميك مغزي

مقدمه: اگرچه فعاليت ورزشي يك استراتژي مؤثر براي پيشگيري و درمان سكته مغزي است، به‌ نظر مي‌ رسد ميزان اين تأثير به زمان شروع تمرين ورزشي بستگي دارد. آپوپتوز نقش مهمي را پس از سكته مغزي ايفا مي كند. با اين حال، مشخص نيست كه آيا ورزش زودهنگام پس از سكته مغزي آپوپتوز را مهار مي كند يا خير؟ هدف پژوهش حاضر تعيين اثر هشت هفته تمرين هوازي زودهنگام پس از القاي سكته مغزي بر بيان پروتئين كاسپاز 3 و آپوپتوز در هيپوكامپ موش صحرايي بود. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي، 32 سَر موش صحرايي نر بالغ نژاد ويستار (وزن 300250 گرم) به طور تصادفي به چهار گروه 8 سَري شامل شَم، ايسكمي، تمرين و ايسكمي+ تمرين تقسيم شدند. براي القاي ايسكمي مغزي هر دو سرخرگ كاروتيد مشترك (CCA) به مدت 45 دقيقه مسدود شد. تمرين هوازي 24 ساعت پس از القاي ايسكمي، طي هشت هفته به مدت 50 20 دقيقه و با سرعت 30 18 متر بر دقيقه در هر جلسه و پنج جلسه در هفته اجرا شد. چهل و هشت ساعت پس از آخرين جلسه تمريني، حيوانات معدوم شده و با استفاده از تكنيك رنگ ‌آميزي ايمونوهيستوشيمي بيان پروتئين كاسپاز 3 و به روش هماتوكسيلين آئوزين ميزان آپوپتوز در سطح هيپوكامپي حيوانات اندازه‌ گيري شد. از آزمون آماري آنواي يك‌طرفه و تعقيبي توكي در سطح معناداري 0/05 براي بررسي تفاوت بين گروه ها استفاده شد. نرم‌افزار آماريversion 16 SPSS براي آزمون ه‌اي آماري به كار گرفته شد. نتايج: ميزان بيان پروتئين كاسپاز 3 و آپوپتوز در سطح هيپوكامپ رت ‌‌هاي گروه شم و تمرين در مقايسه با گروه ‌هاي ايسكمي و ايسكمي+ تمرين به طور معناداري كمتر بود (در هردو؛ 0/0001p ). هم‌چنين، در گروه ايسكمي+ تمرين ميزان بيان پروتئين كاسپاز 3 و آپوپتوز نسبت به گروه ايسكمي كاهش معناداري را نشان داد (0/0001 p). نتيجه‌گيري: با استناد به نتايج اين مطالعه مي ‌توان گفت، هشت هفته تمرين هوازي زودهنگام مي تواند از راه كاهش بيان عوامل ايجادكننده مرگ سلولي ضايعات ناشي از ايسكمي مغزي را كاهش دهد.