واسازيِ متافيزيك حضور در بازآفريني‌هاي نوجوانان با نگاهي به بازآفريني رستم و سهراب از آتوسا صالحي

بازآفريني‌هايي كه از روي متون كهن صورت مي‌پذيرد، از ساختارهاي روايي متن مبدأ پيروي نخواهد كرد. تغييراتِ اجتماعي و تاريخي منجر به ايجاد تغيير در روايت راويان خواهد شد و ساختارهايِ جهان رواييِ متن مبدأ را دگرگون خواهد كرد. ما در اين تحقيق نشان داده‌ايم كه اين دست از تغييرات و دگرگوني‌ها را چگونه مي‌توان در چارچوب خوانشِ واسازانه يا ساختارشكنانه بازخواني و تحليل كرد. همچنين نشان داده‌ايم كه «متافيزيكِ حضور»، يكي از بنيان‌هاي اساسي بينش فلسفيِ پيشاساختارشكني را مي‌توان در وجودِ راوي‌هايِ مسلط و همه‌چيزدان در متون كهن نيز بازجست و با واسازيِ حضور ايشان، ساير ساختارهاي متن، ازجمله نسبتِ عناصر متقابل و حتي ژانر اثر را دگرگون ساخت. بدين‌منظور داستان رستم و سهراب از شاهنامه انتخاب شده و با يكي از بازآفريني‌هاي نوجوانان كه در نوسازيِ فضا، ساختار و اهدافِ داستان به‌خوبي عمل كرده، مقايسه شده است. در نتايج تحقيق خواهيم ديد كه تخاطب ويژه با نوجوان و همچنين تغيير مؤلفه‌هاي تاريخي چگونه بر واسازيِ حضور اثر خواهد داشت و اين واسازي ژانرِ اثر را از حماسه به درام مبدل خواهد كرد. واژه‌هاي كليدي: بازآفريني، حضور، راوي، ژانر، ساختارشكني، متافيزيك.