پديد آورندگان :
رحيمي، رضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج - گروه زراعت، كرج، ايران , پاك نژاد، فرزاد دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج - گروه زراعت، كرج، ايران , صادقي شعاع، مهدي سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - موسسه تحقيقات اصلاح و تهيه بذر چغندرقند، كرج، ايران , ايلكايي، محمد نبي دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج - گروه زراعت، كرج، ايران , رضايي، مهدي دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج - گروه زراعت، كرج، ايران
كليدواژه :
رژيم آبياري , پاكلوبوترازول , باكتري هاي محرك رشد , پارامترهاي فلورسانس كلروفيل , فعاليت آنزيم روبيسكو
چكيده فارسي :
استفاده از باكتري‌هاي محرك رشد باعث افزايش رشد رويشي شده و به همراه آن مصرف به موقع و با غلظت مناسب كند كننده رشد مي‌تواند در تسهيم مواد پرورده به بخش‌هاي هوايي و ريشه نقش داشته باشد و در نتيجه باعث بهبود تحمل به كم آبي شود. به اين منظور در اين پژوهش واكنش گندم تحت شرايط رژيم آبياري همراه با مصرف باكتري‌هاي محرك رشد و كاربرد كندكننده رشد پاكلوبوترازول مورد بررسي قرار گرفت. اين پژوهش به صورت فاكتوريل اسپليت پلات در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در دو منطقه قم و همدان انجام شد. فاكتور اول شامل ميزان آبياري با سه سطح و فاكتور دوم شامل محلول‌پاشي پاكلوبوترازول در سه سطح (محلول‌پاشي صفر، 50 و 100 پي پي ام) و فاكتور سوم شامل باكتري‌هاي محرك رشد در پنج سطح (عدم مصرف، مايكوباكتريوم، ازتوباكتر و آزوسپريليوم و تلفيق سه باكتري) بودند. طبق نتايج جدول تجزيه واريانس اثرات اصلي بر صفات عملكرد دانه، پارامترهاي فلورسانس كلروفيل، محتواي رطوبت نسبي برگ پرچم، ميزان كلروفيل برگ پرچم و فعاليت روبيسكو معني‌دار شد. نتايج نشان دادند اثر متقابل رژيم آبياري در پاكلوبوترازول بر عملكرد دانه معني‌دار شد، به صورتي كه در سطح آبياري سوم، استفاده از پاكلوبوترازول با غلظت 100 پي پي ام باعث افزايش عملكرد دانه شد. اثر متقابل رژيم آبياري در پاكلوبوترازول بر صفت فعاليت روبيسكو معني‌دار شد بدين ترتيب كه در سطح اول رژيم آبياري اختلاف معني‌داري بين سطوح پاكلوبوترازول مشاهده نشد، اما در سطح دوم و سوم رژيم آبياري بيشترين مقدار روبيسكو به فاكتور غلظت 100 پي پي ام پاكلوبوترازول به ترتيب با 63/37 و 27/29 واحد تعلق داشت و كمترين ميزان صفت به فاكتور شاهد بود.
چكيده لاتين :
The use of growth-promoting bacteria increases vegetative growth, and concomitant with that, timely consumption with appropriate concentrations of growth retardant can play a role in the distribution of nutrients to the shoots and roots, and
thus improve dehydration tolerance. For this purpose, in this study, the reaction of the new super wheat cultivar
SHS022 under the conditions of irrigation regime with the use of growth-promoting bacteria and the application of
growth retardant paclobutrazol were investigated. This research was conducted as a factorial split plot in the form of a
randomized complete block design with three replications in Qom and Hamedan in 2018-19 crop year. The first factor
included the amount of irrigation with three levels (irrigation at 40% of available moisture discharge throughout the
growing season (control), normal irrigation up to pollination stage and irrigation at 60% available moisture discharge
until seed maturity, irrigation at 40% moisture release available up to pollination stage and cessation of irrigation until
the end of the growing season) and the second factor included foliar application of paclobutrazol at three levels (0, 50
and 100 ppm) and the third factor included growth-promoting bacteria at five levels (control, Mycobacterium,
Azotobacter and Azospirillium and combination). According to the results of analysis of variance, the main effects on
chlorophyll fluorescence parameters, flag leaf relative moisture content, flag leaf chlorophyll content and Rubisco
activity were significant. According to the results of comparing the mean in the first level of irrigation regime, there
was no significant difference between paclobutrazol levels, whereas in the second level of irrigation regime, the highest
percentage of relative leaf moisture was obtained at a concentration of 100 ppm paclobutrazol (66.23%), so that two
levels Control and 50 ppm were in a lower statistical group (52.95 and 56.63%, respectively), but in the third level of
irrigation regime, the highest trait was obtained at a concentration of 100 ppm paclobutrazol with 55.36% and The
lowest was evident at the control level with 38.24%. The interaction effect of irrigation regime on paclobutrazol on
Rubisco activity was significant so that in the first level of irrigation regime there was no significant difference between
levels of paclobutrazol, but in the second and third levels of irrigation regime the highest amount of rubisco was 100
ppm paclobutrazol. They belonged to 37.63 and 29.27 units, respectively, and the lowest amount of trait was in the
control factor.
