مقايسه تاثير تحريك جريان مستقيم فراجمجمه‌اي با روش اصلاح سوگيري توجه بر كاهش نشانگان اختلال اضطراب اجتماعي

Comparison of The Effect Of Transcranial Direct Current Stimulation with Attentional Bias Modification Method on Reducing Social Anxiety Disorder Syndrome

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثربخشي روش اصلاح سوگيري توجه و تحريك جريان فرا جمجمه‌اي بر كاهش نشانگان اضطراب اجتماعي انجام شد. روش: در اين مطالعه از يك طرح كارآزمايي باليني تصادفي شده استفاده شد. جامعه‌ي آماري شامل دانشجويان داوطلب با نشانگان اضطراب اجتماعي دانشگاه فردوسي مشهد در سال تحصيلي 96 - 1395 بود. شركت‌كنندگان 30 دانشجوي داوطلب بودند كه براساس ملاك‌هاي ورود و خروج در مطالعه انتخاب شدند و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (اصلاح سوگيري توجه و تحريك فرا جمجمه‌اي) و يك گروه كنترل قرار گرفتند. پيش و پس از مداخله همه آنها سياهه‌ي هراس اجتماعي را تكميل كردند و زمان واكنش آنها به تكاليف سوگيري توجه ثبت شد. داده‌ها با استفاده از روش تحليل كوواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: يافته‌ها حاكي از آن‌است كه هر دو روش مداخله در مقايسه با گروه كنترل به‌طور معني‌داري منجر به كاهش نشانگان اختلال اضطراب اجتماعي و سوگيري توجه به محرك‌هاي هيجاني منفي و افزايش توجه به محرك‌هاي هيجاني مثبت شده است. ولي بين دو روش مداخله، تفاوت معني‌داري مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي مطالعه‌ي حاضر بر لزوم توجه به و استفاده از رويكردهاي نوين درماني در مواجهه با اختلال اضطراب اجتماعي تاكيد دارد.

Introduction: the aim of this study was to compare the effectiveness of attentional bias modification and transcranial stimulation on reducing social anxiety disorder syndrome. Method: In this study a randomized clinical trial design was used. The statistical population included volunteer students with social anxiety syndrome at Ferdowsi University of Mashhad in the academic year 2016-2017. Participants were 30 students who were selected based on the inclusion and exclusion criteria in the study and were randomly divided into two experimental groups (modification of attentional bias and transcranial stimulation) and a control group. Before and after the intervention, all of them completed a social phobias inventory and their reaction time to attention bias tasks was collected. Data were analyzed by covariance model. Results: the results indicate that both methods of intervention compared to the control group significantly reduced the symptoms of social anxiety disorder and bias towards negative emotional stimuli and increased attention to positive emotional stimuli. There was no significant difference between the two intervention methods. Conclusion: The findings of the present study emphasize the need to pay attention to and use new therapeutic approaches in the face of social anxiety disorder. Applied implications were discussed.